|
||
|
نویدنو:12/06/1387 صفحه قابل چاپ است |
||
|
20سال گذ شت ...جنایت ادامه دارد گزارشی از روز گرامی داشت خاطره جان باختگان فاجعه ملی در خاوران
روز جمعه 8شهریور 87خانواده های جان باختگان فاجعه ملی آماده شدند تامانند هر سال به دیدار سربداران سر فرازشان بروند.اما امسال باهمه اشتیاقی که چون سال های پیش تمامی وجودشان را در بر گرفته بود؛ بیمی مبهم با آنان بود. کشند گان وجلادان از روز های پیش اولتیماتوم شدید وغلیظی داده وخط ونشان ها کشیده بودند.اما چه باک ،عشق فرزندان ،پدران ، مادرها، برادران ، خواهرها، دایی ها ، عمه ها ، خاله هاو...ازهر عربده وتهدیدی قویتر بود. ازسحرگاهان همه با شوق واشتیاق آماده می شدند.ماشین ها با دسته های گل پر می شد .آب ، یخ، میوه، و...برای مسافت چند ساعته آماده می شد.قرار ها از قبل انجام شده بود .آنان که اتوموبیل داشتند ، دیگرانی راکه وسیله نداشتند به همراه بر می داشتند.روز دیدار بود. با ورود به جاده خاوران از شور وشوق ها کم کم کاسته می شد . هر چه به محل دیدار نزدیک تر می شدند بر اتوموبیل های پلیس راهنمایی ورانندگی وپلیس اتوموبیل سوار افزوده می شد .ازدو کیلومتر مانده به خاوران، به فاصله هر 100متر، یک اتوموبیل بنز الگانس با 5 سرنشین قرار گرفته بود . این صف استقبال!! تا 2کیلومتر بعد از خاوران نیز ادامه داشت . به هیچ اتوموبیلی اجازه توقف در کنار جاده داده نمی شد . موتو سوارانی در فاصله بین بنز های پارک شده پلیس، در رفت وآمد بودند واجازه هیچ گونه توقفی، حتی در کنار جاده را نمی دادند. عده ای از ماموران دوربین به دست از اتوموبیل ها فیلمبرداری می کردند . حتی به بهایی ها وارامنه که گورستان هایشان در جوار گورستان سر بداران شهریور ماه بود، اجازه تردد داده نمی شد.شیشه های دستکم دو اتوموبیل بوسیله گزمه های پلیس شکسته شد ودستکم در یک مورد خرده شیشه ها در صورت دختر نوجوانی فرو رفتند . پلاک این دو خودرو نیز کنده شد. نبرد نا برابر رنجر ها با زنان وکودکان و سا لخوردگان سپید مو! شرمی ابدی بر دامان جلادان.بناچار زخم خوردگان راه باز گشت را در پیش گرفتند.بی دیدار یاران .در مسیر بازگشت گل ها از پنجره اتوموبیل ها به بیرون پرتاب می شد. منظره ای با شکوه .جاده خاوران مملو از گل شده بود .بجای گورستان خاوران. این تمامی جاده خاوران بود که به خود می بالید. داغداران از آنجا به بهشت زهرا رفتند.قطعه 33گورگاه جزنی ؛حکمت جو؛گلسرخی؛دانشیان؛ برسر گور گلسرخی مردی که می توانست همسال گلسرخی باشد تمام مدت قران کوچکی را به عینک ته استکانی خود چسبانده بود وزیر لب زمزمه می کرد .بساط خاوران در اینجا پهن شد. عکس ها بسرعت کنارهم چیده شدند شعاری چند متری با مضمون" 20سال گذشت نه می بخشیم ونه فراموش می کنیم" در کنار عکس ها قرار گرفت. حلقه یاران هم نبرد تشکیل شد، وسرود فضای بهشت زهرا را در نوردید . برخیز ای داغ نفرت خورده.... هیجانی مضاعف پیکر همگان رافرا گرفته بود . این بار هم موفق شدیم . چه حقیرند آنان که با تکیه بر پول های به تاراج رفته مردمان واسلحه هایشان می کوشند صدای رسای ما را خاموش کنند .در این میان سر وکله ماموران پیدا شد 2نفر بیشتر نبودند .بادیدن جمعیت وسرودها وپلاکارد وعکس یکی از آنان با بی سیم خود تماس گرفت. ...قطعه 33 ... بیش از این جای ماندن نبود.به سرعت بساط بر چیده شد.باتنی رنجور وخسته وبا لبی خندان در حالی که زیر لب می خواندند. ...جبهه را دگر مکن من به جبهه های آزموده می روم. هرکسی به راه خویش می رود من به راه توده می روم. ........ راه باز گشت را در پیش گرفتند.
| می توانید نظرات خودرا اینجا ابراز نمایید .
|
||
|
|
