فراخوان کمپين بين المللی قانون بی سنگسار: برای حمايت از حذف مجازات سنگسار از قوانين ايران

نویدنو:11/8/1385

فراخوان کمپين بين المللی قانون بی سنگسار:

برای حمايت از حذف مجازات سنگسار از قوانين ايران

کمپين قانون بی سنگسار با هدف تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود، رسما کار خود را آغاز کرد.
در ارديبهشت ۸۵، در پی انتشار غيررسمی خبر سنگسار يک زن و يک مرد در مشهد، جمعی از فعالان جنبش زنان به فکر افتادند تا برای لغو قانون سنگسار فعاليتهايی را آغاز کنند. با وجود انکار مقامات رسمی، تحقيقات فعالان جنبش زنان ثابت کرد خبر سنگسار در بهشت رضای مشهد صحت داشته است. وقتی در مرداد ماه ۸۵، به اشرف کلهری، محکوم به سنگسار در زندان اوين ابلاغ شد که حکم رجم تا ۱۵ روز ديگر به اجرا در می آيد، جمع کثيری از فعالان جنبش زنان، در نامه ای به رييس قوه قضاييه خواستار توقف اجرای حکم اشرف کلهری شدند و همزمان از وی و نمايندگان مجلس خواستند قوانين مربوط به مجازات سنگسار را لغو کنند.
از سوی ديگر اعضای شبکه وکلای داوطلب در جستجوی دو ماهه خود ۹ زن و ۲ مرد را در زندانهای مختلف ايران يافتند که به سنگسار محکوم شده بودند و پرونده های برخی از آنان وضعيت بحرانی داشت. وکلای هفت زن محکوم به سنگسار، با ارسال نامه ای به رييس قوه قضاييه، ضمن اعلام نگرانی نسبت به سرنوشت موکلانشان، خواستار تغييير قانون شدند. بدينسان، با تصميم جمعی از فعالان جنبش فرامليتی زنان، برخی از فعالان جنبش زنان در ايران، سازمانهای غيردولتی زنان و شبکه وکلای داوطلب، کمپين بين المللی "قانون بی سنگسار" آغاز شد.
هدف اين کمپين تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای است که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود.
اطلاعات بيشتر درباره کمپين و اعضای آن را می توانيد اينجا بخوانيد.
اعضای کمپين بين المللی "قانون بی سنگسار" بدينوسيله از همه فعالان جنبش زنان در ايران، فعالان فرامليتی جنبش زنان، فعالان حقوق بشر در ايران و سراسر جهان و تمامی زنان و مردان معتقد به حقوق بشر درخواست می کنند با امضای دادخواست (پتيشن) اين کمپين مخالفت خود را با اجرای چنين مجازات غير انسانی اعلام کنند و از تمامی کسانی که می شناسند بخواهند با امضای دادخواست به اين حرکت جهانی بپيوندند.
برای نجات جان ۱۰ زن و دو مرد و لغو قانون سنگسار، اينجا را کليک کنيد.

***

دادخواست برای حذف مجازات سنگسار از قوانين ايران

مجازات سنگسار در دنيای امروز آنچنان غير انسانی و غير قابل پذيرش است که حتی حکومتگران نيز از افشای آن شرمگين بوده و اجرای آن را در ايران تکذيب می کنند. با اين همه، اين مجازات همچنان بخشی از قوانين کيفری ايران را به خود اختصاص داده و اجرای آن بی هيچ تضمين جدی همواره در معرض بروز قرار دارد.
ما امضا کنندگان زير به شدت نگران اجرای حکم سنگسار به عنوان يک مجازات در نظام حقوقی ايران هستيم. با اينکه مقامات قضايی دستور توقف سنگسار را در بهمن ماه ۱۳۸۱ صادر کردند؛ اما اجرای سنگسار متوقف نشده است.
در ارديبهشت ماه ۱۳۸۵ يک زن و يک مرد به نام های محبوبه . م و عباس . ح در مشهد سنگسار شده اند.
پيش از سنگسار با اين محکومان همچون مردگان رفتار شد؛ بدنهايشان در مرده شويخانه بر اساس موازين اسلامی غسل داده شد و سپس در کفن پيچانده شدند. محبوبه تا شانه، و عباس تا کمر، در خاک دفن شدند. اين دو سپس از سوی جمعيتی که برای کشتن تدريجی آنان داوطلب شده بودند، هدف پرتاب سنگ قرار گرفتند در حالی که حتی خبر سنگسار آنان در رسانه های داخلی با عنوان اعدام منتشر شد.

در حال حاضر، جدا از اين دو مورد که حکم آنها به اجرا درآمد، دستکم ۱۱ نفر ديگر، از جمله نه زن به اسامی زير در فهرست محکومان سنگسار قرار دارند که وضعيت آنها بسيار نگران کننده است. همچنين ممکن است موارد ديگری از محکومان به حکم سنگسار در ديگر زندانهای کشور باشد که ما از آنها بی خبريم:

۱.پريسا الف. ( زندان عادل آباد، شيراز)
۲.کبری، ن. (زندان تبريز، تبريز)
۳.خيريه، و. (زندان سپيدار، اهواز)
۴.ايران، الف. (زندان سپيدار، اهواز)
۵.ملک (شمامه) قربانی ( زندان اروميه، اروميه)
۶.حاجيه اسماعيل وند ( زندان جلفا، جلفا)
۷.صغری مولايی (زندان ورامين، ورامين)
۸. اشرف کلهری (زندان اوين، تهران)
۹. فاطمه، ؟، (يکی از زندانهای استان تهران)
۱۰. زهرا رضايی (زندان رجايی شهر، کرج)
و دو مرد:
۱.عبدالله فريور (زندان ساری، ساری)
۲.نجف الف. (زندان عادل آباد، شيراز)

بر اساس ماده ۶ کنوانسيون بين المللی حقوق سياسی و مدنی که در سال ۱۹۷۵ به امضا و تصويب ايران رسيد، "در کشورهايی که مجازات اعدام لغو نشده است، حکم مرگ فقط بايد برای جدی‌ترين جنايات صادر شود." ماده ۷ همان کنوانسيون می گويد :" هيچکس نبايد در معرض شکنجه يا رفتار تحقيرآميز و مجازات غير انسانی و ترذيلی قرار گيرد. درحالی که قانون مجازات اسلامی ايران به قاضی اين اختيار را می دهد در صورتی که مايل باشد، حتی با وجود کافی نبودن شواهد و مدارک، متهم را مجرم اعلام کرده و او را به سنگسار محکوم کند. ماده ۱۰۵ قانون مجازات اسلامی ايران اين اختيار را به قاضی می‌دهد که در صورتی که شواهد و مدارک لازم برای اثبات "زنا" وجود ندارد، با "علم" خويش متهم را محکوم نمايد و به بيان ديگر، حکم سليقه ای صادر کند.

ما امضا کنندگان زير ضمن تاکيد بر لزوم تغيير تمام قوانين خلاف حقوق بشر و تبعيض آميز، براين باوريم که هيچ جرمی مستحق مجازات سنگسار نيست و بدينوسيله لغو اين مجازات غيرانسانی را خواستاريم.

رونوشت: به مقامات ذيربط

***

معرفی کمپين "قانون بی سنگسار"

پيشينه :
در ارديبهشت ماه ۸۵، زمانی که خبر سنگسار يک زن و يک مرد دهان به دهان می گشت، جمعی از فعالان جنبش زنان به فکر افتادند تا برای لغو قانون سنگسار فعاليتهايی را شروع کنند. به خصوص اينکه با وجود صدور دستور توقف اجرای حکم سنگسار در دی ماه ۸۱ از سوی هاشمی شاهرودی، رييس قوه قضاييه، اخبار پراکنده ای مبنی بر اجرای آن به صورت رجم، يا اعدام از شهرهای مختلف به گوش می رسيد. با وجود انکار مقامات رسمی، تحقيقات فعالان جنبش زنان ثابت کرد خبر سنگسار يک زن و يک مرد در بهشت رضای مشهد صحت داشته است. وقتی در مرداد ماه ۸۵، به اشرف کلهری، محکوم به سنگسار در زندان اوين ابلاغ شد که حکم رجم تا ۱۵ روز ديگر به اجرا در می آيد، جمع کثيری از فعالان جنبش زنان، در نامه ای به رييس قوه قضاييه خواستار توقف اجرای حکم اشرف کلهری شدند و همزمان از وی و نمايندگان مجلس خواستند قوانين مربوط به مجازات سنگسار را لغو کنند.
از سوی ديگر وکلای عضو شبکه وکلای داوطلب در جستجوی دو ماهه خود ۹ زن و ۲ مرد را در زندانهای مختلف ايران يافتند که به سنگسار محکوم شده بودند و پرونده های برخی از آنان وضعيت بحرانی داشت. بدينسان، با تصميم جمعی از فعالان جنبش فرامليتی زنان، برخی از فعالان جنبش زنان در ايران، سازمانهای غيردولتی زنان و شبکه وکلای داوطلب، کمپين "قانون بی سنگسار" آغاز شد.

هدف:
هدف اين کمپين، تغيير قانون مجازات اسلامی به گونه ای است که ديگر هيچ حکم سنگساری صادر و اجرا نشود. در همين راستا ، استناد اعضای کمپين به اعلاميه جهانی حقوق بشر و ميثاق بين المللی حقوق مدنی و سياسی است که در ماده ۷ آن دولتهای عضو، و از جمله دولت ايران از اعمال مجازاتهای غير انسانی و ترذيلی منع شده اند.

اعضای کمپين "قانونی بی سنگسار":

هيات مشاوران کمپين:
۱. دکترهما هودفر، استاد مردمشناسی، دانشگاه کنکورديا، مونترال، کانادا
۲. دکتر ويويان وی، استاد دانشگاه شهر هنگ کنگ، چين
۳.دکتر فريدا شهيد، جامعه شناس و فعال جنبش زنان، هماهنگ کننده مرکز تحقيقات زنان (شرکتگاه) در لاهور، پاکستان
۴.دکتر والنتين مقدم، مدير بخش برابری جنسيتی و توسعه قسمت حقوق بشر و پيکار عليه تبعيض، سارمان علمی-فرهنگی ملل متحد (يونسکو)، فرانسه، استاد جامعه شناسی و مطالعات زنان، دانشگاه پوردو، آمريکا (۲۰۰۷)
۵. الهه امانی، موسس ائتلاف زنان آسيا و خاورميانه (CWAME)، آمريکا
۶. دکترنيره توحيدی، استاد و مدير گروه مطالعات زنان دانشگاه کاليفرنيا، آمريکا
۷. مهرانگيز کار، محقق برنامه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد، آمريکا
۸. دکتر آزاده کيان، استاديار علوم سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
۹. دکتر جوزفا فرانسيسکو، مدير اجرايی موسسه "زنان و جنسيت" کالج ميريام، هماهنگ کننده منطقه جنوب شرقی آسيای DAWN، فيليپين
۱۰. جکی هانت، عضو هيات مديره سازمان Equality Now، انگليس
۱۱. دکتر زيبا ميرحسينی، استاد دانشکده حقوق دانشگاه نيويورک، آمريکا
۱۲. دکتر الهه رستمی، استاد مطالعات توسعه SOAS، دانشگاه لندن
۱۳.دکترشيرين عبادی، حقوقدان، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳
۱۴. فريده غيرت، حقوقدان، وکيل پايه يک دادگستری، عضو سابق هيات مديره کانون وکلای دادگستری

تحقيق و ادوکيسی:
آسيه امينی، صنم دولتشاهی، شادی صدر، محبوبه عباسقلی زاده، سهيلا وحدتی

اعضای شبکه وکلای داوطلب:
بهاره دولو (وکيل حاجيه اسماعيلوند)، غلامحسين رييسی (وکيل پريسا، الف.)، شادی صدر (وکيل اشرف کلهری، ايران، الف. و خيريه، و.)، الهام فهيمی (وکيل ملک قربانی)، فتانه کيان ارثی (وکيل کبری، ن.)، محمد مصطفايی (وکيل ملک قربانی) و ساير اعضای شبکه وکلای داوطلب

سازمانهای حمايت کننده:
دبيرخانه عمومی سازمان عفو بين الملل
عفو بين الملل اسپانيا
مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان

لطفا اگر گروههای حقوق بشری يا سازمانهای زنان ديگری را می شناسيد که از اين کمپين حمايت کرده اند ما را با خبر سازيد.
قدردانی
بدينوسيله تشکرات عميق خود را به همه دوستان ناشناس و کسانی که از اهداف کمپين به هر شيوه ای حمايت کرده يا خواهند کرد ابراز می داريم.

دادخواست (پتيشن) کمپين را در اين صفحه ببينيد.

اسامی امضا کنندگان و حمايتگران اوليه دادخواست کمپين:

آزاده کيان، استاديار علوم سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
آون متيسون، Pathway Consulting، آمريکا
اسما جهانگير، حقوقدان، پاکستان
آسيه امينی، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، ايران
اعظم خاتم، جامعه شناس، ايران
الهام فهيمی، حقوقدان، عضو موسسه راهی، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
الهه امانی، موسس ائتلاف زنان آسيا و خاورميانه (CWAME)، آمريکا
الهه رستمی، استاد مطالعات توسعه SOAS، دانشگاه لندن
ايزابت اله، مردمشناس، CNRS، عضو ليگ حقوق بشر، فرانسه
بتی ويليامز، برنده جايزه صلح نوبل، ۱۹۷۶، ايرلند
بهاره دولو، حقوقدان، عضو موسسه راهی، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
بيتا طاهباز، فعال جنبش زنان، ايران
پرستو دوکوهکی، روزنامه نگار و وبلاگر، فعال جنبش زنان، ايران
پروانه حاجيلو، فعال جنبش زنان، ايران
جکی هانت، عضو هيات مديره سازمان Equality Now، انگليس
جلوه جواهری، فعال جنبش زنان، ايران
جوزفا (جی جی) فرانسيسکو، مدير اجرايی موسسه "زنان و جنسيت" کالج ميريام، هماهنگ کننده منطقه جنوب شرقی آسيای DAWN، فيليپين
حسن آقاخانی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
حسين قاضيان، جامعه شناس، ايران
خاور ممتاز، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
خديجه ظهير، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
خديجه مقدم، فعال جنبش زنان، ايران
ديميتری لوپز، استاديار، ابتکارنوبل زنان
زهرا مينويی، حقوقدان، عضو موسسه راهی، فعال جنبش زنان، ايران
زيبا ميرحسينی، استاد دانشکده حقوق دانشگاه نيويورک، آمريکا
ژاکلين هينن، استاد جامعه شناسی، دانشگاه سنت کوئنتين، فرانسه
النی واريکاس، استاد تئوری سياسی، دانشگاه پاريس ۸، فرانسه
سارا صباغيان، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
ساقی لقايی، روزنامه نگار، دبير تحريريه سايت ميدان، فعال جنبش زنان، ايران
ساندرين ترينر، روزنامه نگار و نويسنده، فرانسه
سحر طالبی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
سهيلا وحدتی، نويسنده، فعال جنبش زنان، آمريکا
سونيا هرزبرون، استاد جامعه شناسی، دانشگاه پاريس ۷، فرانسه
سيلويا تائوسيگ، فيلسوف، مرکز ملی تحقيقات علمی، فرانسه
سيما سياح (افشار)، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، ايران
سيمين مرعشی، فعال جنبش زنان، ايران
شادی صدر، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، فعال جنبش زنان، مدير موسسه راهی (مرکز مشاوره حقوقی برای زنان)، ايران
شادی قديريان، عکاس، فعال جنبش زنان، ايران
شهلا حائری، استاديار و مدير برنامه مطالعات زنان دانشگاه بوستون، آمريکا
شهلا شرکت، روزنامه نگار، سردبير ماهنامه زنان، ايران
شهناز اقبال، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
شيرين احمدی نيا، استاد مطالعات زنان، ايران
شيرين عبادی، حقوقدان، برنده جايزه صلح نوبل ۲۰۰۳، ايران
صنم دولتشاهی، وبلاگر، فعال جنبش زنان، آمريکا
عارفه الياسی، فعال جنبش زنان، عضو کمپين دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاهها
عايشه مير، مرکز مطالعات زنان شرکتگاه، پاکستان
غلامحسين رييسی، حقوقدان، رييس کميسيون حقوق بشر کانون وکلای فارس، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
فاطمه حقيقت جو، مدافع حقوق بشر، آمريکا
فاطمه صادقی، استاد دانشگاه، نويسنده، ايران
فاطمه فرهنگخواه، فعال جامعه مدنی و جنبش زنان، ايران
فاطمه گوارايی، فعال جنبش زنان، ايران
فرانسوا گاسپارد، عضو کميته سازمان ملل برای کنواسيون رفع همه اشکال تبعيض عليه زنان و نماينده سابق فرانسه در کميسيون سازمان ملل درباره شرايط زنان
فرزانه ممتاز، بنياد زنان، پاکستان
فريدا شهيد، هماهنگ کننده مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
فريده غيرت، حقوقدان، وکيل پايه يک دادگستری، عضو سابق هيات مديره کانون وکلای دادگستری مرکز
فريهه ظفر، سازمان SAHE، پاکستان
کاوه مظفری، فعال جنبش زنان، ايران
گلنار تبسم، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
گوهر شميرانی، فعال جنبش زنان، ايران
محبوبه عباسقلی زاده، مدير مرکز کارورزی سازمانهای جامعه مدنی، فعال جنبش زنان، ايران
محمد مصطفايی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
مريم کيان ارثی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
منصوره شجاعی،نويسنده، فعال جنبش زنان، ايران
مهدی اقبالی، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
مهرانگيز کار، محقق برنامه حقوق بشر دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد، آمريکا
مهرين مليک، مرکز منابع زنان (شرکتگاه)، پاکستان
مينو مرتاضی لنگرودی، نويسنده ،فعال جنبش زنان، ايران
نازنين کيانی فرد، حقوقدان، عضو شبکه وکلای داوطلب، ايران
نسرين افضلی، روزنامه نگار، فعال جنبش زنان، عضو کمپين دفاع از حق ورود زنان به ورزشگاهها، ايران
نيره توحيدی، استاد و مدير گروه مطالعات زنان دانشگاه کاليفرنيا، آمريکا
نيره توکلی، استاد دانشگاه، نويسنده و مترجم، فعال جنبش زنان، ايران
نيلم حسين، سازمان غيردولتی سيمرغ، پاکستان
هما هودفر، استاد مردمشناسی، دانشگاه کنکورديا، مونترال، کانادا
هنگامه شهيدی، روزنامه نگار، فعال حقوق بشر، انگليس
والنتين مقدم، مدير بخش برابری جنسيتی و توسعه قسمت حقوق بشر و پيکار عليه تبعيض، سارمان علمی-فرهنگی ملل متحد (يونسکو)، فرانسه، استاد جامعه شناسی و مطالعات زنان، دانشگاه پوردو، آمريکا (۲۰۰۷)
ويويان وی، استاد دانشگاه شهر هنگ کنگ، چين

بازگشت به صفحه نخست