|
||
|
نویدنو:18/12/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
علی رضا جباری (آذرنگ) دربدرقه ی اسپدند گان میهنی و پیشباز8مارس (روز جهانی زن)
ای همه زندگی زتو، بی رخ تو بهارکو؟ شادی و خرمی کجا، چرخش روزگارکو؟
سرٌ وجود ماتویی، بود و نبود ماتویی بی تو درخت زندگی، بر لب جویبارکو؟
با تو درخت زنده ام، بی تو زچوب خشک تر بی تو بهار دل کجا،باده ی خوشگوارکو؟
نی چه شد و نوا کجا، در دل ما جلا کجا؟ نور به کوره راه شب، رهرو شام تارکو؟
گر به جهان نظرکنم، از تن شب گذرکنم؟ بی تو فروغ چشم من، در دل کوهسارکو؟
درد تویی، دواتویی، مهرتویی، وفاتویی نورتو و نوید تو، بی تو به دل قرارکو؟
زایش و رویش ازتوشد، جوشش وپویش ازتوشد صبروقرارما زتو، غیرتو غمگسارکو؟
درد تورا، ستم تورا، خنده در اوج غم تورا بی تو امید زندگی، در دل رهسپارکو؟
کارتورا،هنرتورا،باغ تورا، ثمرتورا بی تو به شام بی سحر، آتش پر شرارکو؟
علی رضا جباری (آذرنگ) 14/12/86(08/3/4) |
||
|
|
