 |
امان از سال 2007
نویدنو:11/10/1385
سال 2006 با همه نحوستي که براي
خاورميانه داشت، آخرين نفس هاي خود را مي کشد، اما امان از سال 2007!
به گمان من، سال 2007 سال سرنوشت سازي براي خاورميانه است، سالي که ممکن است ما با جنگي خانمانسوز و افسار گسيخته در اين منطقه روبرو شويم و يا پا به دوره اي از صلح و ثبات بگذاريم.
شانس جنگ و صلح به گمان من پنجاه – پنجاه است. به همين جهت ما ساکنان خاورميانه بر روي لبه تيغ در حرکتيم، خدا به دادمان برسد.
با اين قاطعيت در باره سال 2007 نظر دادن شايد خلاف احتياط باشد، اما به باور من، بحراني که در فلسطين، لبنان، سوريه، عراق و ايران در جريان است، ظرفيت تحمل وضع موجود تا يک سال ديگر را ندارد و بسيار بعيد است که سرنوشت نهايي اين بحران ها در سال 2887 تعيين نشود.
در فلسطين، اوضاع چه به لحاظ سياسي و چه از نقطه نظر انساني به انفجار نزديک شده است. براي پيش گيري از وقوع انفجار حماس و فتح بايد بر سر تشکيل دولت وحدت ملي و يا برگزاري انتخابات زودهنگام پارلماني و رياست جمهوري به توافق برسند که نتيجه چنين توافقي گشايش در روند صلح با اسراييل خواهد بود و يا اينکه درگير جنگي خانگي خواهند شد، جنگي که به علت رويش بي حساب شبه نظاميان در شش سال گذشته، جامعه فلسطيني را با فاجعه اي تمام عيار روبرو خواهد ساخت.
در لبنان، بحران سياسي در جامعه دو شقه شده اين کشور به مرحله خطرناکي رسيده است. دير يا زود، دولت آقاي سينيوره و گروههاي معارض آن يا بايد به فرمول مسالمت آميزي براي حل اختلافات بنيادي خود دست پيدا کنند و يا اينکه با يکديگر چه به صورت مسلحانه و چه غير مسلحانه شاخ به شاخ شوند. نتيجه دستيابي دو طرف به تفاهم استقرار ثبات در لبنان و شروع بازسازي ويراني هاي گسترده ناشي از جنگ 34 روزه تابستان گذشته خواهد بود و پيامد شاخ به شاخ شدن، فرو غلتيدن لبنان در جنگ يا هرج و مرجي که روي جنگ داخلي دهه 70 و 80 را سفيد خواهد کرد.
سوريه در برزخ ورود جدي به تعاملات منطقه اي و يا فرو رفتن در نزواي کامل بين المللي چنان گرفتار آمده است که در آينده اي نزديک مجبور است به يکي از دو راه پيش روي خود گام بگذارد.
اگر سوريه وارد تعاملات منطقه اي و بين المللي به منظور کمک به ثبات فلسطين، لبنان و عراق شود، در آن صورت امکان تحول آرام و تدريجي نظام سياسي سوريه به سوي يک نظام مردم سالار فراهم خواهد شد، اما چنانچه دولت بشار اسد راه انزوا را برگزيند، آنگاه احتمال وقوع هر حادثه غيرمترقبه اي در روابط سوريه با اسراييل و همپيمانان آن، منتفي نخواهد بود.
در عراق، گروههاي مختلف مذهبي و قومي يا بايد بپذيرند که به صد در صد اهداف مورد نظر خود نخواهند رسيد که نتيجه چنين پذيرشي، نشان دادن انعطاف و دستيابي به توافق سياسي فراگير با ساير گروهها و کاهش حجم و دامنه خشونت هاي غير انساني روزمره خواهد بود و زمينه را براي ترک نظاميان بيگانه از خاک عراق فراهم خواهد کرد و يا اينکه با اصرار بر مطالبات انعطاف ناپذير قومي و مذهبي، کشور خود را به جهنمي از کشت و کشتار تبديل خواهند کرد.
دولت ايران در سال آينده يا بايد تصميم بگيرد که به ديپلماسي اتمي دولت محمد خاتمي بازگردد که حاصل چنين تصميمي تعليق مفاد قطعنامه 1737 شوراي امنيت و گشايش راهي براي حل مشکلات چند وجهي جمهوري اسلامي با جامعه جهاني خواهد بود و يا اينکه با سرسختي در مواضع خود براي تحمل تحريم هاي کمر شکن و عواقب مصيبت بار آن آماده شود و حتي در بدترين حالت، امکان يک رويارويي نظامي با قدرت هاي غربي را از نظر دور ندارد.
عجيب اينکه، مراکز بحراني خاورميانه مانند حلقه هاي زنجير به هم وصل شده اند، حل مسالمت آميز هر يک از اين بحران ها، به حل مسالمت آميز ساير بحران ها کمک مي کند، و در مقابل اشتعال هر يک از بحران هاي فوق به شعله ور شدن ساير بحران ها منجر مي شود.
در حال حاضر نشانه هاي مخلوطي از گرايش بازيگران منطقه اي و فرامنطقه اي به سمت خشونت يا مسالمت ديده مي شود، اما اينکه تصوير در حال ظهور در افق سال 2007 مامور دوزخ خواهد بود يا فرشته نجات، مشخص نيست.
من به نوبه خود در آغاز سال جديد مسيحي دعا مي کنم که خداوند خاورميانه را از جنگ و خشونت و قحطي و سرکوب رهايي دهد.
منبع: روز آنلاین