نویدنو:29/11/1385                                                                     صفحه قابل چاپ است

 

اعلام حمايت شبکه بين‌المللی آموزش و همکاری زنان (WLP)،

 از کمپين يک ميليون امضا 

 

سازمان بين‌المللی آموزش و همکاری زنان (WLP)، سازمانی غير دولتی و مستقل و دارای مقام مشورتی شورای اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل، در پی چهارمين کنفرانس جهانی زن پکن (۱۹۹۵) تاسيس شد. اين سازمان به صورت شبکه ای در حال گسترش است و هم اکنون در ۱۸ کشور دنيا از جمله افغانستان، برزيل، کامرون، مصر، هند، اندونزی، ايران، اردن، لبنان، مالزی، نيجريه، نيکاراگوئه و ... همکارانی دارد. متحدان اين سازمان، اغلب از کشورهای خاورميانه و شمال آفريقا که بيشترين جمعيت مسلمان را دارند، هستند. اين شبکه نفوذ زيادی بر روی سازمان های زنان در کشورهای مذکور دارد. هدف اصلی اين سازمان افزايش تعداد زنانی است که نقش رهبری و تصميم سازی در خانواده، اجتماع، و سطوح بين المللی دارند. و به اين منظور و همچنين برای پيشرفت تاثير جنبش های فمينيستی در کشورهايی با اکثريت مسلمان، سعی در بالابردن ظرفيت سازمان های همکار خود را دارد. اين سازمان هر ساله کارگاه های آموزشی برای رهبران زن سازمان های غير دولتی در کشورهای مذکور برگزار می کند و به اين ترتيب سعی در گسترش اين شبکه به کشورهای ديگر دارد.

اکنون، پس از گذشتن ۵ ماه از فعاليت کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قوانين تبعيض آميز، اين شبکه بر آن شده تا از اين جنبش حمايت کند و به اين ترتيب از سازمان های ديگر نيز خواسته تا به آن بپيوندند. متن زير ترجمه مطلبی است که در وب سايت اين سازمان ،در حمايت از کمپين يک ميليون امضا مشاهده می کنيد.

حمايت از زنان ايران: به کمپين يک ميليون امضا بپيونديد

فعالان حقوق زنان ايران، در حال مبارزه عليه آپارتايد جنسی از طريق کمپين "يک ميليون امضا"، که خواستار پايان يافتن قوانين تبعيض آميز عليه زنان است، هستند. هم اکنون، مردان حق انحصاری طلاق و به جز موارد استثنايی، حق سرپرستی کودکان را دارند. شهادت يک مرد برابر با شهادت دو زن است. ارزش (ديه) يک مرد هنگام قتل و يا آسيب جسمانی دوبرابر ارزش يک زن است. يک دختر نصف يک پسر ارث می برد و...

اين کمپين قصد دارد "يک ميليون امضا" در حمايت از اعطای وضع قانونی برابر زنان با مردان جمع کند. اين حرکت در ادامه يک قرن تلاش مستمر زنان ايرانی برای رسيدن به برابری جنسيتی است.

کمپين دو ساله " يک ميليون امضا"، در ادامه تجمع ۲۲ خرداد ۱۳۸۵(۱۲ ژوئن ۲۰۰۶) که با خشونت توسط نيروهای امنيتی به هم خورد، درحال شکل دهی به نوعی بسيج ساده است . فعالان کمپين با زنان در مکان هايی که معمولا جمع می شوند، فروشگاه ها، مدارس، اداره ها، آرايش گاه ها، و يا خانه هايشان، تماس برقرار می کنند. آنها ا ز زنان می خواهند که بيانيه کمپين را امضا کنند، اما آنان چه امضا کنند يا نکنند، کتابچه ای را که چگونگی ناديده گرفتن حقوق کامل زنان توسط نظام قوانين ايران در آن شرح داده شده، دريافت می کنند. به اين ترتيب، حتی زنانی که بيانيه را امضا نمی کنند، درباره وضعيت جنس دوم بودن خود در قوانين ايران آگاه خواهند شد. هم اکنون سی هزار نفر اين بيانيه را امضا کرده اند.

نقطه قوت کمپين بر استراتژی است که از پايين به بالا اتخاذ کرده است و نيز متکی بر تعامل ميان فعالان جنبش زنان و زنان معمولی، بدون خشونت و صلح جويانه برای اصلاح قانونی، و تاکيد بر اهميت انتخاب و نمايندگی هر زن است. گفتگو و آموزش به تغيير فرهنگ سياسی کمک می کند و ساخت بخش هايی از يک جنبش عدالت اجتماعی را فراهم می سازد.

کمپين يک ميليون امضا، خلاقانه روش سنتی دادخواهی از طريق خانه به خانه را با فن آوری مدرن در هم آميخته: اين کميپن امضاها را از طريق روش چهره به چهره جمع می کند و همچنين از اينترنت برای گسترش و روند حرکت استفاده می کند و با اين روش، فرصتی را برای پيوستن هر فرد علاقمند به پيشرفت عداليت جنسيتی به اين حرکت فراهم می کند.

 

 

 

 

 

بازگشت به صفحه نخست                                   

Free Web Counters & Statistics