|
||
|
نویدنو:27/12/1385 صفحه قابل چاپ است |
||
|
پوپولیسم ، عوام گرایی ، مردم باوری : -1 جلب پشتیبانی مردم با توسل به وعده های کلی و مبهم و معمولا تحت کنترل رهبر فرهمند و شعارهای ضد امپریالیستی . -2 پیشبرد اهداف سیاسی مستقل از نهادها و احزاب موجود ، با فراخوانی توده مردم به اعمال فشار مستقیم بر حکومت 3- بزرگداشت و تقد یس مردم يا خلق و اعتقاد به اینکه هدفهای سیاسی باید به اراده و نیروی مردم و جدا از احزاب یا سازمانهای سیاسی پیش برده شوند . پوپولیسم دارای مشخصات عوام فریبی ، تقدیس شخص رهبر ، تعصب ، تکیه به توده های محروم و از خود بیگانه ، نداشتن ایدئولوژی مشخص ، بورژوایی بودن و عناصری از ضدیت با امپریالیست و ملی گرایی است. توسعه خواهی ، پر و بال دادن به نیروهای وابسته به بازار داخلی و گاه آزادی های سنديكايي و دموکراتیک از خصلت های عمده دوران پوپولیسم است .پوپولیسم ممکن است چپ باشد یا راست و یا هیچکدام از اینها نباشد ، ولی معمولا ارتجاعی است و خواهان بازگشت به فضائل دوران گذشته می باشد . معمولا پوپولیسم در نهایت به عاملی در جهت جلوگیری از تعمیق و شعله ور شدن آتش مبارزات توده های انقلابی علیه نظام سرمایه داری بین المللی و امپریالیسم تبدیل می شود .اندیشه پوپولیستی ظاهرا نخستین بار در دهه 1860 در بین روشنفکران رادیکال روسیه و به طور مشخص در بین خلقیون (نارودنيك ها ) بوجود آمد که اعتقاد داشتند روسیه تزاری می تواند بدون گذار از مرحله سرمایه داری ، با اتکا به کمون های دهقانی به سوسیالیسم برسد.
|
||
|
