 |
۸۵۰ میلیون نفر گرسنه در جهان
نویدنو:25/7/1385
۲۴ مهر
روزجهانی غذا:
۸۵۰ میلیون نفر گرسنه
در جهان
ایسنا
هنوز ٨۵۰ میلیون
نفر در جهان از گرسنگی مزمن رنج می‌برند .
به گزارش ایسنا، دبیرکل سازمان ملل در پیامی به مناسبت روز جهانی غذا ( ۱۶
اکتبر ۲۰۰۶ برابر با ۲۴ مهر) ضمن اعلام این واقعیت که هنوز ٨۵۰ میلیون نفر
در جهان از گرسنگی مزمن رنج می‌برند از تمامی مردم جهان خواست تا با به
همکاری یکدیگر تلاش کنند تا روزی فرا رسد که در آن هیچ مرد، زن و کودکی شب
گرسنه نخوابد .
در پیام کوفی عنان آمده است: جهان دانش و منابع کافی برای این که گرسنگی را
از بین ببرد و آن را به تاریخ بسپارد در اختیار دارد اما آنچه که به آن
نیاز است افزایش کمیت محصولات کشاورزی است .
او گفت: یک دهه بعد از این که رهبران جهان در اجلاس جهانی غذا در سال ۱۹۹۶
تعهد کردند که تعداد افرادی که دچار سوء تغذیه مزمن هستند را تا سال ۲۰۱۵
کاهش دهند، هنوز کارهای بسیاری باقی مانده و میلیون‌ها انسان به دلیل سوء
تغذیه دچار کوری، رشد نامناسب و سایر امراض مربوط به کمبود تغذیه هستند .
مدیرکل فائو : ۷۰ درصد گرسنگان دنیا روستایی هستند
با وجود موفقیت‌های به دست آمده در کشاورزی و توسعه روستایی، ۷۰ درصد
گرسنگان دنیا در مناطق روستایی زندگی می‌کنند .
ژ اک دیوف ـ مدیرکل سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) ـ در پیامی
به مناسبت روز جهانی غذا (۶ اکتبر ۲۰۰۶ برابر با ۲۴ مهرماه) گفت: با وجود
موفقیت‌های به دست آمده در کشاورزی و توسعه روستایی، کماکان بیش از ٨۵۰
میلیون نفر در گرسنگی و فقر به سر می‌برند. بزرگ‌ترین چالش ما رسیدن به هدف
اجلاس جهانی غذا و اولین هدف توسعه هزاره سوم سازمان ملل است که تا سال
۲۰۱۵ گرسنگی و فقر را در جهان به نصف کاهش دهیم .
موضوع روز جهانی غذا و تله‌فود در این سال "سرمایه‌گذاری در کشاورزی برای
امنیت غذایی" است که از این طریق تمام دنیا بهره‌مند خواهند شد. هدف آن است
که نقش سرمایه‌گذاری در کشاورزی را در هر دو بخش دولتی و خصوصی برجسته
کنیم. اقدام به منظور بهبود معاش روستاییان، می‌بایستی با معکوس کردن روند
دو دهه گذشته کاهش سرمایه‌گذاری دولتی در کشاورزی پشتیبانی شود .
۷۰ درصد گرسنگان دنیا در مناطق روستایی زندگی می‌کنند. جایی که در امر
تولید غذا و اشتغال اصلی‌ترین نقش را دارا است. دانه‌ای که به وسیله کشاورز
کاشته می‌شود منجر به شکوفایی مشاغل کشاورزی می‌شود که مالیات پرداخت
می‌کنند و به ساختن مدارس و راه‌های روستایی کمک می‌کنند. توسعه کشاورزی
قدم نخست در رشد اقتصادی پایدار بلندمدت است. از سرمایه‌گذاری در کشاورزی
هر فردی سود می‌برد .
در ادامه این متن آمده است که فائو از سال ۱۹۶۴ بازیگر کلیدی در سیستم
سازمان ملل در بسیج مالی برای کشاورزی، در سطح بین‌المللی و بومی، به نفع
کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال گذار، بوده است. فائو از طریق
همکاری با بنگاه‌های مالی، به ۱۶۵ کشور عضو جهت دریافت منابع مالی لازم
برای حدود ۱۶۰۰ برنامه و پروژه سرمایه‌گذاری کشاورزی و روستایی یاری رسانده
است و تعهدات مالی این امر بالغ بر ٨۰ میلیارد دلار است .
چالش افزایش سرمایه‌گذاری در کشاورزی خصوصا در آفریقا چالشی عظیم است.
دولت‌های آن منطقه فوریت امر تخصیص و منابع خود را به کشاورزی دریافته‌اند.
در بیانیه "ماپوتو" در سال ۲۰۰٣ سران کشورهای آفریقایی دولت‌های خود را
ملزم کردند تا در ظرف پنج سال ۱۰ درصد بودجه ملی خودشان را به کشاورزی و
توسعه روستایی اختصاص دهند که با این کار سطح منابع به ۲ برابر سطح کنونی
افزایش می‌یابد .
اخیرا اعطای وام کشاورزی رونق چشمگیری یافته است؛ با برنامه‌های بخشایش
قروض، که با تصمیم گروه "جی ـ ٨" در سال ۲۰۰۵ تقویت شد، روند آزاد‌سازی
منابع ملی برای سرمایه‌گذاری در کشاورزی آغاز شده است اما کماکان کارهای
بسیاری باقی مانده است که باید انجام شود و از اقدامات نو استقبال می‌شود .
افزایش حجم سرمایه‌گذاری دولتی در کشاورزی کاملا ضروری است و موثرتر کردن
این اقدام بسیار مهم است. یکی از مکانیسم‌های اصلی برنامه اهداکنندگان
جهانی برای توسعه روستایی است که کنسرسیومی متشکل از ۲۶ بنگاه‌های توسعه
اهدا‌کننده است که فائو به اتفاق وزارت همکاری اقتصادی و توسعه کشور آلمان،
ریاست مشترک آن را به عهده دارد. این برنامه تلاش می‌کند تا اثرات کمک
اهدایی را ارتقا دهد و فعالیت آن بر دستیابی به اهداف توسعه هزاره سوم
متمرکز است .
در حالی که افزایش کمک‌های توسعه، سرمایه‌گذاری دولتی و رهایی از بدهی،
عوامل کلیدی هستند، می‌بایست به سرمایه‌گذاری بخش خصوصی اهمیتی برابر داد.
کشاورزان تجاری، بازرگانان، تامین‌کنندگان منابع، فرآورنده‌های محصولات
کشاورزی و مشاغل کشاورزی بین کشوری همگی به یک سیستم جهانی سرمایه‌گذاری
یاری می‌رسانند که می‌تواند به روستاییان کمک کند تا از مزایای تولید
کشاورزی، بازاریابی و تجارت بهره‌مند شوند اما مهم‌تر از همه فراموش نکنیم
که کشاورزان کوچک خود بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاران در کشاورزی هستند .
ارتقای مشارکت سودآور الگوی جدید برای همکاری بخش دولتی و خصوصی است این به
معنای یافتن راه‌های جدید نزدیک کردن تولیدکنندگان، کشاورزان کوچک و
تعاونی‌ها، به بازرگانی کشاورزی و دولت‌ها به منظور ایجاد داد و ستد‌های
سودآور است. این امر مسوولیت اصلی را بر دوش دولت‌ها می‌گذارد که شرایط
اجتماعی ـ سیاسی پایدار را ایجاد کنند چهارچوب‌های قانونی برای دستیابی به
زمین و آب را به وجود آورند رتبه‌بندی و استاندارد‌ها را اعمال کنند فضای
بهتر برای سرمایه‌گذاری خصوصی را به وجود آورده و زیربنای روستایی لازم را
فراهم کنند .