نویدنو:28/1/1385
زنان، قرباني صنعت پورنوگرافي 20
ميليارد دلاري در آمريكا
يكي از
پيشگامان جنبش فمينستي آمريكا با انتقاد شديد از قانوني كردن صنعت
پورنوگرافي و تجاوز شديد
اين صنعت به حقوق زنان، آنان را قرباني جنگ بزرگتر از
تروريسم دانسته است.
به گزارش سرويس بينالملل
«بازتاب»، «گاردين» نوشت: «كاترين مكکينون»، يكي
از پيشگامان جنبش فمنيستي،
در كتاب جديد خود با نام «آيا زنان انسان هستند؟» نوشته
است: هنوز زنان بيش از
آنكه همچون انسان رفتار شود، به مثابه اسباب و اشيا، رفتار
ميشود.
وي
از جنگ خود با پورنوگرافي
گفته و درباره اينكه آيا تا با حال، مردان و زنان
توانستهاند، ارتباط واقعي
با هم داشته باشند يا نه، بحث كرده است.
او ميگويد: حقيقت زمان
كنوني، آن است كه قانون تجاوز و تعدي، درواقع از
متجاوزان حمايت قانوني
ميكند و بر اساس ديدگاهي تنظيم شده كه در جهت تضمين امنيت
كيفري اغلب سوءاستفادههاي
جنسي است.
خانم «مكکينون» كه يكي
از برجستهترين چهرههاي فمنيستي و يك حقوقدان متعصب
و چهرهاي علمي است، موضوع
بهرهگيري از حربه قانون براي كاهش سوءاستفادهها و اذيت
و آزارهاي جنسي را مطرح
كرده است.
وي مينويسد: اگر زنان را
انسان ميدانيم، پس چگونه است كه همچون بار محموله،
با كشتي و كانتينر از
تايلند به خانههاي فساد در نيويورك انتقال داده ميشوند؟ آيا
اگر زن را انسان فرض كرده
باشيم، امكان داشت كه به عنوان بردههاي جنسي به آنان
نگاه شود؟
او ميگويد: برابري جنسي
تا وقتي كه مردان به خريد و فروش و بهرهبرداري از
زنان ميپردازند،
دستنيافتني است.
او بر اين باور است كه
قوانين در اين زمينه با سكسيترين نوع فرضيات نوشته
شدهاند. در قانون
آوردهاند كه ممكن است زنان از لحاظ اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي،
سياسي و مذهبي در سطح
يكساني با مردان نباشند، اما در لحظه مراودات جنسي، با هم
برابرند.
در جامعه كنوني ما
پورنوگرافي بر عقايد افراد درباره داستان تجاوز تأثير
گذاشته است. مثلا اگر زني
بگويد، من
در ارتباط جنسي توافق
نكرده بودم، مردم
نميدانند كه او چه
ميگويد، چراكه به هر حال، او در اين كار موافقت كرده است.
همچنين وقتي بگويد، ترجيح
ميداده به خانه برود و در اين اقدام دست نداشته باشد،
ميگويند او همجنسباز است
و بايد به تجربه درست و مناسبي از يك رابطه درست جنسي
دست پيدا كند.
مكکينون همچنين در كتاب
«فقط كلمات» خود به مخالفت با تعبير قانوني كشور
آمريكا كه از پورنوگرافي
به عنوان يك گفتوگوي حفاظتشده ياد كرده، پرداخته است كه
درواقع، همان به تسليم
درآوردن زنان با حرف و تصوير بوده كه در پايان هم به تجاوز و
قتل آنان ميانجامد.
بايد گفت، عوامل
سوءاستفادههاي جنسي، تجارت خودشان را از درون زندان هم
انجام ميدهند. مككينون
ادامه ميدهد: از زماني كه تلاش خود را به مدت يك ربع قرن
براي محدود كردن اشاعه
تصاوير و نوشتهجات پورنو، آغاز كرده، صنعت جهاني به تجارتي
بزرگتر در اين زمينه
تبديل شده و حدس زدن درباره مقياس درست اين فعاليتها را
بسيار سخت كرده، زيرا بخش
بزرگي از آن تحت اداره جرايم سازمانيافته است؛ ميزان
بهرهمندي در اين نوع
تجارت سالانه بيست ميليارد دلار برآورد شده كه توليد محصولات
جنسي اين بخش، از هاليوود
هم بيشتر است.
در سال 2005 مجله تجاري
اخبار فيلمهاي ويدئويي بزرگسالان، اعلام كرد كه صنعت
پورنو در آمريكا، سود 6/12
ميليارد دلاري داشته است و توليد كنندگان محصولات جنسي،
به كمك رسانه و سيستمهاي
قانوني رشد پيدا كردهاند؛ بنابراين، براي ساخته شدن
اينگونه محصولات، حقوق
تعداد بيشتري از زنان و كودكان ناديده گرفته شده و به خاطر
اشاعه اين محصولات، مورد
سوءاستفاده قرار گرفتهاند.
خانم مكکينون معتقد است:
فرهنگ عمومي، بيش از گذشته، خود را با اين حقيقت
وفق داده كه مشتريان
محصولات پورنو زياد شدهاند و فرهنگ بايد يا خود را با آن
شرايط وفق دهد يا آنكه
بداند، مبارزهاش با شكست روبهرو خواهد شد؛ اين، نمود
كاپيتاليسم و يك جدايي از
وضعيت معمولي و عقلاني است. مكکينون همچنين در كتاب خود
به مطلب جالبي اشاره كرده
است. وي نوشته است: تعداد زناني كه هر ساله در آمريكا به
دست مردان به قتل ميرسند،
بيش از تعداد افرادي است كه در اثر حمله 11 سپتامبر كشته
شدند. خانم مكکينون
ميگويد: من بايد بابت مواردي كه به شدت تروريسم تهديدآميز
هستند، اظهار همدردي كنم؛
يعني همان خشونت طولانيمدت مردان نسبت به زنان. گزارشگر
روزنامه «گاردين» در پايان
مينويسد: اميدواريم كه خانم مكکينون در جنگي كه آغاز
كرده، در مقايسه با بوش و
بلر، به موفقيتهاي بيشتري دست پيدا كند.
نقل از : بازتاب |