|
زجر روسپی
نويسنده:
مازیار سمیعی
نه تنها در اينترنت فحشا و كلمات مربوط به آن فيلتر شده اند كه زبان نيز در
پي پالايش خود از واژه هايي اين چنين است؛ چنان كه كلمات مورد استفاده
درباره موضوع فحشا عمدتا حاوي اشارات كنايي به مساله هستند، زن خياباني،
زنان ويژه، قحبه(پيرزن عجوز)، بدكاره، شب كاره ، روسپي (رو سپيد به طعنه،
كنايه از روسياه) ، خانوم! و خانه عفاف ، باغچه عفت و...
اين ميل زبان به زدودن خود از فحشا به تبع ميل اجتماع به حذف فاحشه است ،
همانند آن جايي كه عشرت شايق ،نماينده زن مجلس شوراي اسلامي اعدام فواحش را
توصيه مي كند، يا بسياري قتل هاي سريالي اين زنان كه قاتلان انگيزه شان را
پاك كردن جامعه از فساد عنوان مي كنند. اما يکي از دستاوردهاي فمينيسم
زدودن بسياري از پيش داوري ها در رابطه با روسپي گري است. "تقاضا" يعني
رجوع به روسپي را ديگر نمي توان امري متداول جهت پاسخ به نياز جنسي به حساب
آورد، بلکه به عنوان عملي انحرافي شناخته شده است تا حدي که کشور سوئد از
سال
۱۹۹۹
آن را قابل پيگرد قانوني مي داند. نگاه به "عرضه" کننده يعني فرد روسپي نيز
تغيير کرده است. روسپي ديگر "زن بدکاره" و مجرم نيست، بلكه خود يك قرباني
قلمداد مي شود. البته حتي در كشورهاي توسعه يافته ميل برخورد با فواحش به
مثابه مجرمان وجود دارد ، چنان كه نيکلا سارکوزي ، وزير كشور راست گراي
فرانسه در نظر دارد روسپي گري را به عنوان جرم تعريف كند ، حال آن كه اين
پديده از سال 1993 از دامنه قوانين مربوط به جرايم خارج شده بود.
اما چرا فحشا اين چنين مورد نفرت است؟ شايد اين امر ناشي از آن است كه فحشا
همچون آيينه اي است كه تاريك ترين، زشت ترين و كثيف ترين چهره اجتماع را
باز مي نماياند و جامعه منزجر از حقيقت كريه خويش آيينه را شكسته مي خواهد
؛ آن چنان كه بسياري خواهان اعدام ، سنگسار ، و مجازات فواحش مي شوند. اما
از سويي ديگر موقعيت دردناك فاحشه و پيوند ارگانيك فحشا با ديگر آسيب هاي
اجتماعي سبب بيزاري از فحشا است ؛ چرا كه زن تن فروش نه تنها مانند ديگر
كساني كه در شرايط نابرابر اقتصادي- اجتماعي، نيروي كار خويش را به بهايي
ناچيز مي فروشند مورد استثمار قرار گرفته و كرامت انساني اش خدشه دار مي
شود كه در معرض انواع آسيب ها قرار دارد: بيماري هاي مقاربتي به شدت زنان
تن فروش را تهديد مي كنند ، چرا كه در بسياري موارد مشتريان تمايلي به
استفاده از كاندوم ندارند. (در روسيه 38% زنان روسپي مبتلا به ايدز بوده
اند) اين در حالي است كه اين زنان دسترسي مناسبي به خدمات درماني ندارند.
ديگر آسيبي كه همراه فحشا وجود دارد اعتياد است ؛ از سويي اعتياد پدر،مادر
و همسر دليلي براي روي آوردن دختران و زنان به تن فروشي است(بنابر تحقيقي
54% شوهران زنان فاحشه معتاد بوده اند) ، و از سوي ديگر روسپيان خود به
اعتياد دچار مي شوند به طوري كه بر پايه تحقيقي در تهران دو سوم زنان روسپي
از جامعه نمونه مورد مطالعه معتاد بوده اند.از اينها گذشته فاحشه محروم از
پذيرش اجتماعي و مورد طرد و محكوم به زندگي در حاشيه است، رفتار با او بين
بهره كشي يا انزجار خشونت آميز و دلسوزي تحقيرآميز در نوسان است.(در پژوهشي
بيش از 30% زنان روسپي ترس از تنهايي محروميت از محبت و پذيرفته نشدن
اجتماعي به‌ويژه از جانب همجنسان خود را به عنوان علت اصلي ادامه دادن به
روسپي گري عنوان كرده اند . و در پژوهشي ديگر 44% از زنان بيان کرده اند که
به دليل کمبود محبت از جانب خانواده به فحشا کشانده شده اند). فقر به عنوان
يكي از عوامل مولد فحشا خود در زندگي فاحشه بازتوليد مي گردد، چرا كه
دستمزد فواحش مبلغي قابل توجه نيست كه بخش بزرگي از آن نيز توسط كارفرما!(
كه اغلب روسپيان به ايشان بدهي هاي زيادي دارند) چپاول مي شود.از ديگر آسيب
هاي پيوند يافته با تن فروشي مي توان به پديده قاچاق انسان اشاره كرد كه بر
اساس آمارهاي جهاني سالانه 2 ميليون نفر قرباني آن بوده و سود قاچاقچيان به
بيش از 2 ميليارد دلار مي رسد.از اين دو ميليون تن بين 70% تا 80% زنان و
كودكان هستند كه بيش از 70% آنها به تن فروشي واداشته مي شوند.
عليرغم برخوردهاي شديد با روسپيان ، نظير اعدام ،سنگسار و زندان (بطور
متوسط ماهانه 220 زن تن‌فروش از سوی نيروهای انتظامی بازداشت
می‌شوند ) روسپي گري در حال گسترش است به طوري كه هم اكنون سن شروع آن به
10 تا 13 سال رسيده است ،كه در سال 80 اين سن بيش از 15 سال بود.(اين در
حالي است كه بر پايه پژوهشي در سال 1347 سن فحشا 29 سال بوده است) همچنين
برطبق آمارها تعداد دختران فراری تنها در شهر تهران در سال 1380 نسبت به
سال 1379 از 1200 نفر به 5000 نفر رسيده که اين مقدار در سال 81 به بيش از
6 هزار نفر رسيده است .لازم به ذكر است كه مطابق آمار بيش از 90% دختران
فراري در عرض كمتر از 24 ساعت وارد دنياي روسپي گري مي شوند.
منبع: زنستان
بازگشت به صفحه نخست
|
