 |
زحمتکشان، قربانیان سیاست های دولت ارتجاع
نویدنو:07/8/1385
زحمتکشان، قربانیان سیاست های دولت ارتجاع
همزمان با تشدید بحران اقتصادی که، گرانی کالاهای اساسی نمودار بارز آن
قلمداد می شود، وزارت کار دولت احمدی نژاد بر پایه برنامه ای دقیق و حساب
شده یورش خود به منافع و حقوق کارگران و زحمتکشان را به نحوی چشم گیر
افزایش داده و عرصه های گوناگون را هدف قرار می دهد.
دولت احمدی نژاد که با شعار ”عدالت طلبی“ خود را معرفی می کرد دریک اقدام
ضد کارگری 20 میلیارد تومان یارانه دولت به بن کارگری را در بودجه سال جاری
حذف کرد و به این ترتیب دستبرد دیگری به منافع زحمتکشان زد.
بن کارگری همواره به عنوان بخشی از دستمزد کارگران و به صورت غیر نقدی در
قالب کالاهای اساسی مانند گوشت، برنج، پنیرو تخم مرغ پرداخت می شد و برخلاف
گفته های محمد جهرمی وزیر کار ارتجاع، به هیچ وجه به معنای کمک های بلاعوض
به کارگران نبوده و نیست. تامین یارانه برای بن های کارگری بر اساس قوانین
خود رژیم ولایت فقیه جزو وظایف دولت محسوب می گرددکه، اینک دولت ازپرداخت
آن شانه خالی کرده است. باحذف یارانه 20 میلیارد تومانی به بن کارگری، سطح
زندگی زحمتکشان و درواقع دستمزد آنان کاهش پیدا می کند.
دراین خصوص خبرگزاری ایلنا به تاریخ 23 مهر ماه در گزارشی از قول یکی از
مسئولان خانه کارگر اعلام داشت:” اختصاص یارانه دولت به بن کارگری باعث
افزایش قدرت خرید کارگران می شود و حذف آن گاهی در جهت تهی شدن سفره
کارگران خواهد بود”.
از دیگر سو رییس اتحادیه کارگران قراردادی کشور در تاریخ 25 مهر ماه به
خبرگزاری ایلنا در این باره خاطرنشان ساخت:” وزارت کار به دلیل ملاحظات
سیاسی نمی خواهد که تعاونی های مصرف کارگری به فعالیت خود ادامه دهند.
وزارت کا رمدعی است که تعاونی مصرف کارگری به دلیل تعاملشان باخانه کارگر
باید بایکوت شوند و از ادامه فعالیت آنها جلوگیری شود. وجود اشکالات در
اتحادیه امکان درست است، باید سعی شود تا این اشکالات به حداقل کاهش یابد
نه این که مجموعه ای که سالهاست با زحمت کارگران به بار نشسته است را تعطیل
و موجبات انحلال آنرا فراهم کرد.... اگر وزارت کا رمدعی حمایت از کارگر است
باید با نظارت بر عملکرد اتحادیه امکان کیفیت خدمات این اتحادیه را افزایش
دهد نه این که در جهت انحلال آن گام بردارد... بی توجهی به بن کارگری موضوع
کمی نیست، کارگران خواهان بن کارگری هستند، پول نقد نمی تواند سفره کارگران
را رنگین کند...”
این حرکت ارتجاع یعنی حذف یارانه دولت به بن کارگری در درجه نخست به سطح
زندگی کارگران و خانواد هایشان لطمه وارد می سازد. هزاران تن از خانوارهای
کارگری میهن ما بخش قابل توجهی از مایحتاج ضرور زندگی خود بویژه مواد غذایی
را از طریق این بن ها تامین می کنند و حذف آن ربودن نان از سفره کارگران
است. وزیرکار دولت ضد کارگری احمدی نژاد با حذف یارانه بن کارگری و تضعیف
اتحادیه امکان تلاش دارد، پایه های قدرت خانه کارگر یعنی ارگان وابسته به
جناح های رقیب خود در حاکمیت را در مسایل کارگری متزلزل سازد. وزارت کار
دولت احمدی نژاد مدعی است خانه کارگر و شورای اسلامی همواره مبالغ هنگفتی
از بودجه اتحادیه امکان را به سود جناح های معینی در انتخابات هزینه کرده
اند و در واقع با تسلط بر تعاونی های مصرف و اتحادیه امکان و بودجه دولتی
موقعیت خود را تقویت و استحکام بخشیده اند. اینک ارتجاع حاکم ضمن طرح این
ادعا، با چنین برنامه ای می کوشد، ارگان های وابسته به خود را در امور
کارگری در مقابل خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار تقویت کرده و سررشته
مسایل کارگری را به دست بگیرد.
بی جهت نبود که، دراین زمینه محجوب دبیرکل خانه کارگر بلافاصله خواستار
احضار وزیر کار به مجلس و پاسخگویی او شد.
همانگونه که درسطور قبل اشاره کردیم، از آنجا که کارگران و زحمتکشان میهن
ما از حقوق سندیکایی خود محروم هستند و سندیکاهای واقعی و مستقل امکان
فعالیت ندارند، دراین کشمکش قدرت و درگیری جناحی، منافع کارگران قربانی می
شود.
اززمان روی کار آمدن دولت احمدی نژاد، وضعیت کارگران رو به وخامت بیشتری
گذاشته است، خبرگزاری ایسنا دراواسط مهرماه سال جاری از قول عضو کمیسیون
برنامه وبودجه مجلس اعلام داشت:” درشش ماهه اول سال جاری نزدیک به 60 هزار
کارگر در قبال سیاست های اقتصادی- صنعتی دولت از کاربیکار شده اند”.
علاوه بر این، مطابق آماری که در مجلس شورای اسلامی ارایه شد، نزدیک به 200
هزار کارگر ماه هاست که حقوق دریافت نکرده اند. علیرضا محجوب اعتراف می
کند:” برخی از این کارگرها حدود 50 ماه است که حقوقشان را دریافت نکرده
اند، با وجود گذشت هفت ماه از سال و تصویب پرداخت مستمری به بازنشستگان و
مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی ، خیل عظیم بازنشستگان همچنان چشم
انتظار مجلس و دولت می باشند که حداقل حقوق 200 هزار تومان خود را دریافت
کنند”.
و جالب اینجاست که، یکی از مهره های احمدی نژاد، یعنی عبدالرضا مصری رییس
کمیسیون اجتماعی مجلس هفتم که از او به عنوان نامزد احتمالی برای پست وزارت
رفاه و تامین اجتماعی نام برده می شود، با گستاخی تمام در مورد وضعیت
ناگوار زندگی کارگران به خبرنگاران اعلام می کند:” مساله کارگر مساله دولت
نیست، بلکه مشکلی بین کارگر و کارفرماست”. آری مساله کارگر مساله دولت
احمدی نژاد نیست، زیرا این دولت حامی و مدافع کلان سرمایه داران و دلالان
است و برای تامین منافع آنان حقوق و زندگی زحمتکشان را پایمال می سازد.
در مقابل یورش ارتجاع، زحمتشکان میهن ما راهی جز تشدید مبارزه ندارند واین
مبارزه ای است سخت ودشوار در اوضاعی بس نامساعد، ولی به رغم همه اینها،
باسازماندهی و همبستگی می توان ارتجاع را ابتدا متوقف و سپس، به عقب نشینی
و تسلیم وا داشت!
منبع: نامه مردم