 |
يكدست شدن يا يك‌سطح شدن؟
نویدنو:01/7/1385
يكدست شدن يا يك‌سطح شدن؟
نويسنده : عباس عبدی
مدتهاست كه انتقاداتي از جناح اكثريت مجلس و سازمان‌هاي
متبوع آنان در خارج از مجلس عليه هيأت دولت و قوه‌ي مجريه شاهد هستيم، برخي
از رسانه‌ها و گروه‌هاي منتقد دولت نيز از اين انتقادات استقبال مي‌كنند و
آن را تأييدي بر ادعاهاي خود عليه دولت مي‌دانند. اما به نظر مي‌رسد كه در
اين مورد بايد با دقت بيشتري اظهار نظر نمود، زيرا اگرچه نوعي اجماع وجود
دارد كه كليه‌ي قواي حكومتي و حاكميتي براي اولين بار كاملاً يكدست
شده‌اند، و اختلافي اساسي ميان آنان جز سهم‌خواهي بيشتر از قدرت و حواشي آن
وجود ندارد (حداقل در شرايط فعلي)، اما به نظر من مهم‌تر از يكدست شدن
قدرت، يك‌سطح شدن آن است. به عبارتي ديگر تمامي قوا در حال حاضر نه تنها به
لحاظ فكري بلكه به لحاظ توانايي و درك از مسايل با يكديگر هماهنگي دارند، و
اين هماهنگي در مورد اخير (يك‌سطحي) واضح‌تر و روشن‌تر است؛ بنابراين چگونه
افرادي كه در يك سطح هستند مي‌توانند يكديگر را ناكارآمد و حتي عجول خطاب
كنند؟ بر طبق اصل «معرِّف بايد اجلي از معرَّف باشد»، «منتقد به طور نسبي
بايد اقوا از انتقادشونده باشد» كه در موضوع حاضر چنين نسبتي وجود ندارد و
اگر برخي از آقايان در يك قوه زبان به نقد قواي ديگر باز مي‌كنند (و برعكس)
چيزي جز بيان واقعيت خويش را بازگو نمي‌كنند و اگر خوب به خويش بنگرند و يا
اجازه دهند ديگران نگرش خود را نسبت با آنان بيان كنند، متوجه اين واقعيت
خواهند شد.
و اما خطاب به منتقدين حكومت بايد گفت كه بر اين اختلافات فعلاً حسابي باز
نكنند، زيرا به دلايل مختلف حكومتي‌ها تا مدتي ديگر (ولو اينكه اين مدت
زياد نباشد) درزهاي ميان خودشان را با پول نفت پر مي‌كنند و اين خوان يغما
گسترده‌تر از آن است كه هر يك از آنان را بي‌نصيب بگذارد، ضمن اينكه وضعيت
فعلي واجد برخي چشم‌اندازهاي اميدواركننده هم است، زيرا از سال گذشته اجزاي
حكومت موجود هركدام در جاي مناسب خود قرار گرفته‌اند، و مثل گذشته نيست كه
از دست دستگاه قضايي به مجلس و دولت پناه ببرند و بعداً هم از دست دستگاه
قضايي و مجلس به دولت پناه ببرند، بلكه امروز دولت هم به گونه‌اي شده است
كه طبعاً بايد به دستگاه قضايي پناه ببريد (مثل قضيه‌ي توقيف شرق). حتي اگر
دستگاه قضايي تغيير نكرده باشد، مهم اين است كه دولت جايگاه اصلي خود را
باز يافته است و اين روندي است كه مي‌توان از آن به نحو شايسته‌اي به نفع
مردم بهره جست.