 |
صلح در لبنان، اما تدارک جنگ در ایران
نویدنو:23/6/1385
صلح در
لبنان، اما تدارک جنگ در ایران
آذین داد-
جنگ وکشتار وحشیانة اسراییل در منطقة اشغالی غزه ممکن است پیش درآمدی باشد
برای جنگی "بزرگتر"، یعنی یورش سنگین آمریکا به ایران و شاید سوریه به قصد
بیمارگونة در هم شکستن هر گونه مقاومت در خاورمیانة "تازه شکل گرفته"، غارت
منابع نفتی و تأمین و تحکیم سرکردگی امپریالیسم آمریکا. این استراتژی پوچ و
خطرناکی است که می تواند منجر به چرخش هر چه بیشتر سیاست خارجی [آمریکا] به
سوی راه حل های فاشیستی برای تنگناهای جدی امپریالیسم آمریکا بشود، و بر
فشار سرکوب های ارتجاعی در آمریکا و در کشورهای متحدش بیفزاید.
نوشتة: دَرِل رَنکین
برگرفته از : صدای مردم، روزنامة ارگان حزب کمونیست کانادا، سپتامبر 2006
پس از یک ماه بمباران جنایتکارانة "ضربه و وحشت" و جنگ زمینی فرسایشی توسط
اسراییل در لبنان، سرانجام در یازدهم ماه اوت دولت اسراییل و بوش، رییس
جمهور آمریکا، آن چه را که یک قرار صلح موقتی بود در شورای امنیت سازمان
ملل پذیرفتند . اما به رغم اعتراض های نیرومند ضد جنگ و مقاومت ضد
امپریالیستی، امروزه بیشتر از پیش روشن است که آن چه برای تدارک اتحادی
بزرگتر و تحکیم جنبشی فراگیرتر به منظور سد کردن هدف های خطرناکتر
امپریالیسم ضروری است، اجرای آتش بس است.
[در کانادا] ده هاهزار تن از مردم علیه حامیان جنایت های جنگی اسراییل، که
استفان هارپر نخست وزیرکانادا از جلمة آنهاست، صدای اعتراض خود را بلند
کردند. در شرایط ادامة جنگ، حزب کمونیست کانادا خواهان استعفا ی هارپر شد و
احزاب اپوزیسیون نیز شروع به بازتاب مخالفت های توده ای با هارپر کردند.
اسراییل حداقل به مدت دوسال با موافقت و تأیید کامل آمریکا سرگرم برنامه
ریزی برای این جنگ بود. اما جنگی که برای نابود کردن هر امیدی برای پایان
دادن به اشغال سرزمین های فلسطینی و پیشبرد هدف های استراتژیکی آمریکا در
خاورمیانه به راه افتاد، نتیجه ای معکوس داد .
این جنگ به نیروهای مردمی در سرتاسر جهان جرأت و انرژی مخالفت با
امپریالیسم و تلاش در راه تحقق عدالت را داد. امروزه فراخوان برای تحریم
دولت نژادپرست وتوسعه طلب اسراییل فراگیر شده است و تعداد هر چه بیشتری از
مردم به خطرهای گسترده تر امپریالیستی پی برده اند و می برند.
جنگ وکشتار وحشیانة اسراییل در منطقة اشغالی غزه ممکن است پیش درآمدی باشد
برای جنگی "بزرگتر"، یعنی یورش سنگین آمریکا به ایران و شاید سوریه به قصد
بیمارگونة در هم شکستن هر گونه مقاومت در خاورمیانة "تازه شکل گرفته"، غارت
منابع نفتی و تأمین و تحکیم سرکردگی امپریالیسم آمریکا. این استراتژی پوچ و
خطرناکی است که می تواند منجر به چرخش هر چه بیشتر سیاست خارجی [آمریکا] به
سوی راه حل های فاشیستی برای تنگناهای جدی امپریالیسم آمریکا بشود، و بر
فشار سرکوب های ارتجاعی در آمریکا و در کشورهای متحدش بیفزاید.
همسرایی و همزبانی بیش از پیش مفسران، کارشناسان امنیتی، افسران ارتش
آمریکا، دولت اسراییل و "منابع" نزدیک به دولت بوش نشان می دهد که از دید
امپریالیسم آمریکا و اسراییل، مانع عمده [در راه هدف های آنها] و حمایت
کنندة اصلی نیروهای مقاومت در منطقه، و هدف بلافصل و قریب الوقوع بعدی،
ایران است.
دولت ماورای راست بوش در شرایطی با آتش بس موافقت کرد که مقاومت خشم آلود
ومتحدی در لبنان پدید آمده بود که حمایت همة نیروهای ضد امپریالیست را در
همه جا جلب کرده و رژیم های آمریکایی را بدنام تر کرده بود؛
نشانه هایی از رشد مخالفت با جنگ در داخل خود اسراییل دیده می شد؛ و
فراخوان برای آتش بس فراگیر شده بود (از سوی اتحادیة عرب، جنبش عدم تعهد یک
صد کشور، برخی کشورهای عضو ناتو، از جمله اعتراض 100 هزار نفری در لندن و
دیگر اعتراض های توده ای در سراسر جهان).
بدون شک نیروهای مقاومت لبنان به خاطر شکست دادن تجاوز نظامی زمینی اسراییل
که تا 8 اوت نتوانست بیش تر از سه کیلومتر پیش روی کند، در سراسر کشور و
خارج از آن تجلیل و تحسین می شوند. پیروزی از خلال مقاومت رزمندگان، کشته
شدن صدها غیرنظامی در اثر حمله های هوایی و توپخانة اسراییل، و توسط آنانی
به دست آمد که در پیامد یک اقتصاد ویران شده و بر اثر بمب های خوشه ای
اسراییل، که هم اکنون بخش بزرگی از جنوب لبنان را پوشانده اند، به مرگی زود
هنگام از میان خواهند رفت.
اما این حقیقت برای همه روشن نیست که بوش مجبور شد به پذیرش آتش بس تن در
دهد. از سوی دیگر، امپریالیسم آمریکا به رهبری دولت ماورای راست بوش خیلی
ساده این آتش بس را به مثابه مکثی مناسب پیش از حمله به ایران توجیه و تلقی
می کند. نیروهای آمریکایی از هم اکنون در حال آماده باش به سر می برند و
آماده اند تا بیش از 10 هزار هدف را در ایران همزمان نابود کنند.
سیمور هرش، مفسر برجسته، می نویسد که "نگرانی عمیق برخی از افسران ستاد
مشترک ارتش آمریکا آن است که دولت بوش نسبت به عملیات هوایی ارزیابی بیش از
حد خوش بینانه ای دارد." (نیویورکر، 21 اوت 2006).
آمریکا واسراییل که خودشان هزاران جنگ افزار هسته ای دارند، مطلقاً بدون
هیچ مدرکی و با ریاکاری تمام، ایران را به تهیه و استفاده از جنگ افزارهای
هسته ای متهم می کنند. اما تأکید ایران بر آن است که این کشور تنها در پی
تهیة انرژی هسته ای است، حقی که تمام اعضای سازمان ملل از آن برخوردارند.
انتظارمی رود که ایران قطعنامة شورای امنیت سازمان ملل را که خواستار تعلیق
برنامة هسته ای ایران تا 31 اوت 2006 است رد کند. در صورت نادیده گرفتن این
قطعنامه از سوی ایران، شورای امنیت می تواند تحریمی را بر ایران تحمیل کند
که کاملاً ناحق و برخلاف منشور سازمان ملل وسایر اصول حقوق بین الملل خواهد
بود.
کوتاه آن که امپریالیسم آمریکا بار دیگر دارد شورای امنیت را برای تحمیل
تحریمی اقتصادی [ به ایران] تحت نفوذ قرار می دهد، که می تواند به همان
اندازة تحریم های اعمال شده بر عراق بین سال های 1991 تا 2003 مهلک باشد.
فرانسه، چین یا روسیه ممکن است چنین تحریم هایی را وتو کنند.
خطرآن است که آمریکا هر گونه "کوتاهی" سازمان ملل در مقابله با ایران را به
عنوان چراغ سبزی برای به راه انداختن یک جنگ پیشگیرانه و تغییر رژیم تلقی
خواهد کرد. در حالی که بشریت هنوز عزادار صدها کشته در ستیزة اخیر است، ما
باید برای بسیج تازه ای برای جلو گیری از تدارکات آمریکا برای یک جنگ جدید
دیگر آماده شویم.
این پیکار با دفاع از آزادی های دموکراتیک پیوند فزاینده ای می یابد. در
اقدامی تکان دهنده، برخی از سازمان های صهیونیستی در کانادا از پلیس
خواستند که تظاهرات ضد جنگ را سرکوب نماید، و به این ترتیب به اصطلاح "جنگ
علیه ترور" را به حد افراطی تازه ای کشاندند.
با وجود این، جنبش ضد جنگ در حال رشد است، وکنگرة کارگران کانادا به اولویت
دادن به مخالفت با افتضاح افغانستان [اشاره به شرکت کانادا در تجاوز به
افغانستان] ادامه می دهد. برای گسترش و تحکیم این روند باید به هر تلاشی
دست زد، و اقدام سراسری کانادا در روز 28 اکتبر علیه اشغال افغانستان از
جملة آنهاست.
منبع:
http://www.peoplesvoice.ca/Pv01se06.html#war_on_iran