 |
گفتگو با رزا کاله
نویدنو:01/8/1385
گفتگو با رزا کاله
دبیر آموزش اتحادیه وتامین اجتماعی کنفدراسیون کارگران بولیوی
ورئیس
بخش بولیویایی شبکه زنان کارگر منطقه آند(کوموآند)
آذین داد-اعضا اتحادیه های کارگری منطقه آند اکنون گفتنی های بسیار دارند.
رزاکاله دبیر آموزش اتحادیه وتامین اجتماعی کنفدراسیون کارگران بولیوی
ورئیس بخش بولیوی شبکه زنان کارگر منطقه آند (کوموآند)(1) مختصری از موقعیت
بولیوی ، جایی که اتحادیه های کارگری بعد از انتخابات اخیر دردسامبر 2005
به دقت درگیر سیاست های دولتی شده اند، به ما ارائه می دهد .عدم امنیت شغلی
، نابرابری دستمزدونابسندگی حمایت از زایمان موضوعات کلیدی هستند که نگرانی
خاص اورادررابطه با زنان کارگر بر می انگیزند.
زنان کارگر در باره روند سیاسی جاری که طی آن تظاهرات عمومی به انتخاب
دولتی که در بر گیرنده چندین رهبر اتحادیه کارگری است منجر گشته است چه می
اندیشند؟
ما این روند را مثبت ارزیابی می کنیم،به ویژه از منظرزنان کارگر، چون
شرایطی ایجاد شده است که زنان می توانند کاملا در زندگی سیاسی ملت درگیر
شوند. شرایط سیاسی جاری همچنین راه ما رابه عنوان رهبران اتحادیه های
کارگری برای ایفای موثر تر نقش خویش روشن کرده است .تحت اوضاع جاری ما با
مطالبات معین خویش شانس بهتری برای پیشرفت داریم .
درسطح منطقه آند،شما بخشی از کوموآند راتشکیل می دهید.چه نیازهای عاجلی
ایجاد این سازمان را موجب شد؟
کوموآند پنج سال پیش ایجاد گردید ووظیفه اصلی آن هماهنگ کردن ابتکارات زنان
کارگر در جامعه منطقه آند است .این جامعه مرکب ازبولیوی، پرو،اکوادر،
کلمبیا وونزوئلااست.مقصد سرعت دادن به تغییرتفکرات بین زنان کارگر،ایجاد
عرصه ای برای هماهنگی بین رهبران اتحادیه ها وتسریع گشایش بیشتربرای زنان
در ساختار رهبری جنبش اتحادیه ای است . برای دست یابی به این اهداف
،دیدارهای منظمی بین نمایندگانی ازهر کشور برای تبادل اطلاعات ، گسترش
ظرفیت های خود وجستجوی راه های گسترش نقش زنان منطقه آنددرجهان کار وعرصه
اجتماعی بر گزار می گردد.
آیا زنان برای جایگاه شایسته در ساختار رهبری اتحادیه مبارزه می کنند؟
البته ،اما بدون قراردادن خودمان در مقابله با بقیه کارگران در هیچ
لحظه ای. من فکر می کنم،ما خواستار منزوی کردن زنان از مردان نیستیم .زنان
همیشه دوش به دوش مردان در هماهنگی با سایر رهبران اتحادیه کارکرده اند.
مردان وزنان کارگر در حقیقت شریک یک مبارزه اند.
کوموآند از زمان ایجاد در 5 سال پیش چه دستاوردی داشته است ؟
زنان آندبهتر از گذشته برای پیش رفتن در مبارزه برای هدایت سازمان های
اتحادیه ای مجهز شده اند. چون هدایت سازمان های اتحادیه ای خودمان به معنای
مبارزه برای برابری وعدالت برای زنان هم در جنبش وهم در کاراست .زنان در
گذشته قادر به مشارکت کامل نبودند،ما اغلب توسط مردان انتخاب می شدیم .
اکنون فرصت های بیشتری داریم . درسایه اوضاع سیاسی جاری در بولیوی،تعدادی
از زنان اتحادیه های کارگری در دولت،چندین عضو زن در پارلمان وحتی تعدادی
زنان وزیر وجود دارند.این امرتا حدی نتیجه کار ظرفیت ساز ما در جامعه منطقه
آند است .
امریکای لاتین وارددور جدیدی از رشد اقتصادی شده است وبولیوی ،علیرغم
اوضاع نا خوش ایند آن،علائمی از تقویت صنعتی را ،با پیدایش صنایع کوچک
ومتوسط در شهرهای ال آلتو وسانتاکروزنشان می دهد.آیا سهم زنان در میان
نیروی کار مزد بگیر افزایش یافته است ؟
بله،کاملا تعدادی از زنان وارد نیروی کار شده اند، به ویژه در شهر ال
آلتو.بسیاری از آن ها کارگران ماهر هستند،مثل آنهایی که در کارخانه پارچه
بافی استخدام شده اند. اساسا در صنعت یک افزایش واقعی در زنان کارگر وجود
داشته است ،وما احساس غرور می کنیم .ما این امر را خیلی دلگرم کننده می
دانیم ، چون زنان کارگر در گذشته بی ارزش تلقی می شدند وکارفرمایان همیشه
به ترجیح مردان کارگر عادت داشتند.این موضوع قابل ملاحظه ای است ،زنان به
بازار کارپیوسته اند و اکنون حدود40درصد از نیروی کار مزد بگیر را پوشش می
دهند.
آیا رشد همبستگی کنونی سبب آگاهی زنان درباره حقوقشان شده است ؟آیا
کارگران در شهرال آلتودر کمپانی های جدیدی که انجا مستقرشده اند اتحادیه را
گسترش داده اند؟
من فکر می کنم آن ها هستند، چون اگرما به مسیر گذشته اعتراضات توده ای
فوریه واکتبر 2004 (2) که منجربه تغییراتی شد که اکنون در کشوررخ داده است
، به تغییر دولت نگاه کنیم . این زنان بودند که در خیابان ها به اعتراضات
پیوستند.من در بسیاری از ان تظاهرات واعتراضات شرکت کردم.این نشانه ای از
تمایل زنان برای دفاع از حقوق خود وشرکت در سازمان های اجتماعی است .
هیچ کس نمی تواند نقشی را که زنان درتظاهرات بر گزار شده در کشورایفا کردند
،که در بر کناری سانچزدلوزاداکه هیچ کاری در جهت منافع مردم انجام نمی داد
کامیاب شد انکار نماید.زنان نقش بزرگی بازی کردند،به همین خاطر بود که ما
بایدعزادار چندین همکار خود باشیم که به دست پلیس کشته شدند. از قبل تعدادی
سازمان های اتحادیه در ال آلتووجود دارند وگروه های جدیدی با مشارکت زنان
شکل گرفته اند.کوموآند به شدت در جهت دست یابی به تمام سازمان هایی است که
قبلاشکل گرفته اند،به ویژه آن هایی که در اقتصاد رسمی هستند می کوشد، اگرچه
خواهان رسیدن به بخش خصوصی هم هست .آی ال او تضمین کرده است که ما بتوانیم
زنان را در بخش خصوصی راهنمایی وسازمان دهی کنیم .زنان هم سازمان های
اتحادیه مانندی به ا بتکار خود تشکیل داده اند، مثل انجمن زنا ن کارگرپلانه
یا اتحادیه خیریه زنان فقیر.خلاصه کلام،زنان مشتاق تشکیلات هستند ، به این
خاطر که می تواندد با تشکیلات حقوقشان را اظهار ودفاع کنند .
پلانه چیست؟
پلانه (طرح کارگماری ملی ) پروژه ای است تحت اداره مقامات شهرداری و
بهبود موقت مشاغل خدماتی را هدف قرار داده است .زنان استخدام شده توسط
پلانه عموما در ساختمان های عمومی ،سنگفرش خیابان ها ومشابه آن کار می کند
.به آن ها نوعا سبد های غذایی، مرکب از مقدار زیادی حبوبات پرداخت می شود
،ومقدار اندکی پول اضافه دریافت می کنند،پرداخت کلی معادل حداقل دستمزد است
.این دستمزد نسبتا بالایی نیست،چون سایر زنان کارگر که قرارداد دارند
وسازمان یافته اند، مرایای دیگری بالاتراز حداقل دستمزد دارند.پلانه علاوه
بر این،به طریق دیگری ، با مسلم فرض کردن این که زنان باید کارهای سخت را
به پذیرند، کارهایی که دشوار هستند وخیلی بیشتر خسته کننده تر از کارهایی
که کارگران پارچه بافی مجبور به انجام آن هستند حقوق کارگران را نقض می
کند. زنان استخدام شده توسط پلانه،باید مثل مردان کار کنند،آن ها مجبور به
استفاده از بیل وکلنگ ، حفر گودال وحمل بارهای سنگین هستند . وبدتر از همه
، این مشاغل آنچه را آن ها واقعا خواستار آن هستند – قرارداد های نامحدود -
بدان ها نمی دهد .
آیا این رنان متشکل هستند ؟
آن ها در حال راه اندازی جمعیت هستند، آن ها نمی توانند متشکل شوند چون
کار آن ها موقت است، اما آن ها انچه از دستشان بر آید انجام می دهند،توسعه
همبستگی وایجاد انجمنها. اما چون مشاغل موقت دارند،مقامات شهرداری دائما می
توانند کارمندانشان را تجدید کنندوبه این شکل از ساختن اتحادیه کارگری
اجتناب کنند.
آیا اتحادیه درباره این شرایط کار پر مخاطره چه می کند ؟
اقدام کردن برای کنفدراسیون کارگران بولیوی آسان نیست . چون ایجاد
مشاغل به قابلیت استفاده از بودجه شهرداری وابسته است .بعنوان مثال ،در
پایان 2005 زنان استخدام شده توسط پلانه برای متوقف کردن برنامه معلق سازی
در آستانه اعلام اعتصاب غذابودند، چون مقامات شهرداری بودجه تجدید کارکنان
را نداشتند.کنفدراسیون از این عمل حمایت کرد، هر چند پلانه فقط کارهای پر
مخاطره را میسر می سازد،با این حال به زنان در خرید غذای خانواده یاری می
نماید .اما خواسته اصلی کنفدراسیون ایجاد کارهای دائم وبی خطر است .
آیا زنان کارگر با مردان کارگر در بولیوی حقوق برابر دارند؟
ما در بعضی از نهادها به حقوق برابر با مردان دست یافته ایم ، اما
معمولا تفاوتی بین حقوق مردان وزنان وجود دارد.ولی منافع واقعی ما در
افزایش عمومی دستمزدها قراردارد اولویت ما مبارزه برای حقوق بهتر برای
مردان وزنان است .
اوضاع برای زنان کارگر درضوایط حقوق مادری چگونه است ؟
در این زمینه هنوز تبعیض وجود دارد، چون همه کارفرما ها با مقررات
عمومی قانون کار، که طبق آن کارفرما ها باید سه ماه – 45 روز قبل از زایمان
و45 روز بعد از زایمان - مرخصی دهند موافق نیستند.بسیاری از کارفرماها
متعاقب تولد نوزاد فقط 45روز مرخصی می دهند.همچنین باید یاد اور شود که
بعضی از زنان با کارفرما هایشان توافق می کنند که زیان اورا جبران می کنند
وبا منابع اتحادیه در تماس نیستند. اجرای مقررات قانونی تنها توسط موسسات
بزرگ مثل مدارس ، بیمارستان های تامین اجتماعی،ودانشگاه ها اجابت می شود
.در بخش خصوصی وکارخانجات کاربرد قانون متناقض است .اکنون ما وزیری برای
تولیدات صنعتی داریم که امیدواریم بتواند برخی تغییرات برای تامین حق مرخصی
زایمان کلیه زنان مخصوصا دراس ام ای های جدیدالتاسیس به وجود اورد .زنان
باید آگاه شوند که حق مرخصی زایمان محدود به دوران تولدنیست .مزایای داده
شده توسط صندوق ملی نیز حق شیر دادن را پوشش داده و تدارک خواربار، دست رسی
به مراقبت بهداشتی هم مادر وهم نوزادرا نیزشامل می شود .اما همه مقررات
اجرا نمی شوند.مشکل دیگر این است که کارفرماهایی وجود دارند که زنان رادر
صورت حاملگی ، به اخراج تهدید می کنند. درچنین مواردی ، ما بعنوان بخشی از
کوموآند، قادریم کارفرما هارا به دادگاه بکشیم یا ان هارا به سازمان جهانی
کار گزارش کنیم .
وضعیت جاری کودکان کار در بولیوی چگونه است؟آیا دولت جدید مصمم به وضع
قانونی در این عرصه هست .
بله،من فکر می کنم دولت جدید به ریشه کنی کار کودکان مصمم است ،
ومقامات مکاتبه کننده برای تغییر اوضاع جاری تلاش می کنند، وآن سوء استفاده
از کار کودکان است .بدبختانه در کشورهایی چون بولیوی کودکان زیادی کار می
کنند.در حال حاضر، تدارک حمایت برای کودکان کارگربه دادن غذاوسرپناه شبانه
روزی به انها محدود است .ما مقامات را برای رسیدن به یک راه حل دائمی تحت
فشار قرارمی دهیم چون شبانه روزی ها صرفا راه حلی موقت ومسکن هستند.ما برای
طرح های محکم بلند مدت فشار می اوریم .دولت در روند به راه انداختن برنامه
سواد آموزی است .این قدم خیلی مثبتی به پیش است چون دقیقا کودکانی که مدرسه
نرفته اند ونمی توانند بخوانندیا بنویسند کسانی هستند که وارد نیروی کار می
شوند. برنامه سواد آموزی راهی برای آگاهی کودکان از حقوق آن هاست .
گفتگو توسط البرتو ا.زاللس وساموئل گرومیااو
منبع : ICFTU ONLINE
1- (The Coordinadora
de Mujeres
Trabajadoras Andinas
(COMUANDE)
)کوردینادورا دموجرس تراباجادوراس اندیناس (کوموآند ) گرد هم آورنده زنان
کارگر منطقه آند است .این سازمان توسط موافقت سی سی ال ا 14/2000 (CCLA
-14/2000 of the Consejo Consultivo Laboral Andino
) کونسجوکنسولتیوواندینو بنیان گذاری شد ومرکب از نمایندگان بخش های مختلف
مراکزاتحادیه های مختلف زنان بولیوی ،اکوادر،کلمبیا، پرو وونزوئلا می باشد.
2-در فوریه 2004اولین تظاهرات توده ای در برابر دولت پرزیدنت گونزالو
سانچزداوزادا برگزار شد .در اکتبر همان سال رئیس جمهور متعاقب سرکوب بی
رحمانه دولت که زندگی بیش از 80نفر در شهر ال آلتورامطالبه می کرد به
اعتراضات شدید جرقه زد در برابر فشار مردم استعفا داد.گونزالو سانچز توسط
کارلوس مسا باروزنامه نگار معاون رئیس جمهورکه با حالت فوق العاده دولت
مقابله کرده بود جایگزین گردید.