نویدنو -  کتاب -   رحمان هاتفی  درباره ما -  آرشیو

از همین قلم

 
 
 
 

2019-02-08

نویدنو  18/11/1397 

 

 

  • من فکر می کنم هیچ راهی برای خروج فوری از بحران بدون پیشرفت در انقلاب وجود ندارد، و آن کلید پیشرفتن به جلو در زمانی است که بهبود پیدا می کنیم . باید گفت ، ما امپریالیسم را تنها پس از آن که بر الیگارشی محلی شکل گرفته از سوی ده ها شرکتی که انحصار واردات و توزیع کالاهای اساسی ( در کشور ما ) را در اختیار دارند مسلط شدیم می توانیم شکست دهیم

 

 

گفتگو با لوئیس بریتو گارسیا :یا واشنگتن یا ونزوئلا ، سرمایه داری وحشی یا سوسیالیسم

برگردان : هاتف رحمانی

گفتگوی اختصاصی با نویسنده تحسین شده و وفادار به بولیواری در باره دفاع از استقلال ونزوئلا در کوتاه مدت و بلند مدت. لوئیس بریتو گارسیا شاید مورداحترام ترین روشنفکر مردمی ونزوئلا ، حامی استوار روند بولیواری ، نویسنده نمایش نامه ها ، رمان ها ، تحقیقات تاریخی و سناریو برای فیلم ها ی متعدد  و نیز مفسر سیاسی با نفوذ در منطقه است . 

 

افراد بسیاری در چپ منتقد برنامه رئیس جمهور مادورو هستند ، اما آن انتقاد ربطی به میل پیوستن به صفوف اپوزیسیون راست افراطی یا متحدان خارجی آن ندارد . در مواجهه با حمله امپریالیستی کنونی علیه ونزوئلا ، ما به دفاع از کشور و مقاومت در برابر دخالت نیاز داریم . آیا موافقید؟ 

من به تکرار گفته ام که  وقتی هم نیروهای داخلی و هم نیروهای خارجی ارتجاع حمله دوگانه ای را علیه کشور ما ایجاد می کنند - و از تمام منابع قانونی وغیر قانونی که در دست دارند استفاده می کنند- ما باید در دفاع از ونزوئلا و در دفاع از مقامات و ائتلاف سیاسی که آن ها را به صورت قانونی در قدرت نگه می دارد به هم بپیوندیم .

ممکن است تفاوت ها و بحث های داخلی وجود داشته باشد ، اما زمانی که با این آلترناتیو ها یعنی واشنگتن یا ونزوئلا ، دخالت یا حق حاکمیت ملی ، سرمایه داری وحشی یا سوسیالیسم ، مواجهیم نمی توانیم (از اتحاد) دریغ کنیم.

 

شما در باره سیمون بولیوار نوشته اید و خاطر نشان کرده اید چگونه نمونه او به امروز ما مربوط باقی می ماند. بولیوار در زمان ما چه می کرد ؟ بعنوان بولیواری ها ، در حال حاضر ما چه باید بکنیم ؟ 

درست است . من آزمون دقیقی هم از ایده های بولیوار و هم از عمل او در رابطه با جامعه و اقتصاد در کتابم بنام اندیشه رهایی بخش : اقتصاد و جامعه (2010) [1] و در نوشتار های بسیار و کارهای دیگرم به عمل آورده ام .  اگر امروز بولیوار در میان ما بود ، همان کاری را می کرد که وقتی زنده بود انجام داد . اول از همه ، او برای دفاع ( در صورت ضرورت با اسلحه) از حق حاکمیت ونزوئلا یعنی دفاع از حق مردم خود برای انتخاب دولت خود دست به هر تلاشی می زد .

او برای سازماندهی و متحد کردن خلق های امریکای لاتین و کارائیب علیه سلطه امپریالیسم می کوشید . همچنین در حوزه اقتصادی ، بولیوار از انجام بزرگترین مصادره کالا در تاریخ ونزوئلا دریغ نمی کرد . بلکه تمام دارایی های سلطنت طلبان را خواه به شکل زمین یا کالا تصرف می کرد و آن را میان سربازان وطن پرست ، بر اساس خدمتی که ارائه کرده بودند توزیع می کرد ( اگر چه می توانست به صورت جمعی هم مورد استفاده قرار گیرد).

بولیوار گفت که ملت  بر معادن زیر زمینی حق مالکیت دارد ، که یک اصل است ، که هنوز برای امروز موضوعیت دارد و باید به هر قیمتی از آن دفاع شود . در 1814 ، بسیار قبل از سفر او به هائیتی ، بولیوار لغو بردگی را آغاز کرد . او علیه تبعیض ریشه ای ، با سخنرانی آن گوس ترا (2010) [2]  خود که ادعا می کرد در ونزوئلای معاصر " هیچ کس نباید به خاطر رنگ پوست خود مورد بد رفتاری واقع شود"  هم مبارزه کرد . اگر بگوییم که برده کسی است که فقط برای گذران زندگی موجودیت دارد -  کسب فقط به اندازه زنده ماندن - پس مبارزه امروز بولیوار می توانست غلبه هم بر فقر مطلق وهم بر فقر نسبی باشد . 

برای انجام این اقدامات ، بولیوار از برداشتن گام های ردیکال و شدید دریغ نمی کرد (امروز هم بولیواری ها نباید از انجام آن دریغ نمایند). بیایید جنگ تا مرگ[3] او را بیاد بیاوریم . بولیوار امروز می تواند به همگرایی امریکای لاتین و کارائیب ادامه دهد ، همان طور که با کنگره آمفیتیونیک خود در پاناما[4] انجام داد ، که ایالات متحده تنها به خاطر نفوذ فرانسیسکو د پائولاسانتاتدردر آن شرکت کرد .هر کسی که خود را بولیواری می نامد امروز باید از اندیشه و عمل بولیوارپیروی و آن را گسترش دهد. اگر ما چنین نه کنیم ، دو باره به مستعمره تبدیل خواهیم شد . 

 

پاسخ جهانی به تهاجم امپریالیستی را که ما این روز ها تجربه می کنیم چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا می توانیم گسست در سرکردگی ایالات متحده را ببینیم و شاهد دنیای چند قطبی جدیدی باشیم؟ 

برای من ،شکست آشکاری در سرکردگی امریکا وجود دارد . ایالات متحده صنایع خود را برای بهره وری از کار ارزان کارگاه های کوچک فقیر به خارج منتقل کرده است . با انجام این کار ، کشور را صنعت زدایی وکارگران خود را دربدبختی غرق کرده است . امروز چین قدرت اقتصادی برجسته جهان است ، روسیه پس از نزولی که با انحلال اتحاد شوروی پیش آمد بعنوان قدرت بزرگی ظهور کرده است . اروپا برای استقلال ، با وجود اشغال از نیمه قرن با شبکه ای از پایگاه های ناتو تلاش می کند. خاورمیانه ، پس از دهه ها دخالت ، کنترل امریکا را پس می زند ، امریکا تنها برای ایجاد آشوب تلاش کرده است .

من به لحاظ تاریخی ، خاطر نشان کرده ام ؛ انقلاب ها همیشه در شکاف های ایجاد شده از برخورد قدرت های مسلط در زمان پدیدار می شوند. ایالات متحده با بهره برداری از بر خورد قدرت های اروپایی در طی جنگ اول جهانی پدیدار شد . همان در مورد جمهوری خلق چین هم صادق است ، که از جنگ دوم جهانی بر خوردار شد . بعدا کوبا

مقابله بین امریکا و اتحاد شوروی را مورد استفاده قرار داد. امروز، مبارزه سلطه بین امریکا ، روسیه و چین فرصتی را برای تحکیم حق حاکمیت ونزوئلا فراهم می آورد .

    

بعد ازبرخورد با این حمله امپریالیستی و تلاش کودتایی ، مشکل بی درنگ ما چیست ، دولت مادورو در میان مدت و بلند مدت چه می کند؟

من فکر می کنم هیچ راهی برای خروج فوری از بحران بدون پیشرفت در انقلاب وجود ندارد، و آن کلید پیشرفتن به جلو در زمانی است که بهبود پیدا می کنیم . باید گفت ، ما امپریالیسم را تنها پس از آن که بر الیگارشی محلی شکل گرفته از سوی ده ها شرکتی که انحصار واردات و توزیع کالاهای اساسی ( در کشور ما ) را در اختیار دارند مسلط شدیم می توانیم شکست دهیم . و باید مشتی از بازیگرانی را که تجارت  قاچاق نفت را اداره می کنند و در نفوذ شبه نظامی دست اندر کارند تحت کنترل بگیریم .

ما زمانی که صحنه داخلی را با کنترل کل دولت - در تمام مراحل عمل آن - پاکسازی کردیم و کنترل کامپیوتری یک پارچه را در کنترل قیمت ها و هزینه های عملیات اقتصادی مستقر کردیم قادر خواهیم بود با تهدید های خارجی مواجه شویم . ما باید کارهای فاسد بسیاری را تحریم کنیم و شرکت ها و نهاد ها یی را که این نوع فعالیت ها در آن جا زیاد است پاکسازی کنیم . با این اقدامات ، حمایت مردمی از پروژه سوسیالیستی غیر قابل شکست خواهد بود . به عبارت دیگر ، اگر چنین اقداماتی اتخاذ نشوند ، باید ترسید که جنگ اقتصادی این حمایت را ، که اکنون خود را تنها با فدا کاری های عظیم حفظ می کند شکست خواهد داد.


 

[4]  Amphictyonic Congress in Panama,- کنگره پاناما در سال 1826 به ابتکار سیمون بولیوار با هدف همگرایی جمهوری های تازه امریکای لاتین برای اتخاذ سیاست متحدی علیه اسپانیا سازماندهی شد . کنگره از 22 ژوئن تا 15 جولای همان سال برگزار شد و نتیجه آن اتحادیه جمهوری های امریکای لاتین با ارتش مشترک ، پیمان دفاعی متقابل و مجلس اعلای فراملی بود . در این کنگره کشورهای کلمبیای بزرگ ( متشکل از ملت های کلمبیا ، اکوادور، پاناما و ونزوئلای امروز) ، پرو، استان های متحد امریکای مرکزی ( گواتمالا، السالوادور، هندوراس ، نیکارگوا و کستاریکای امروز ) شرکت داشتند و مکزیک ، شیلی، و استان های متحد امریکای جنوبی ( آرژانتین) به خاطر بی اعتمادی به نفوذ عظیم بولیوار از شرکت خود داری کردند.امپراطوری برزیل به خاطر انتظار دشمنی از سوی همسایگان  اسپانیایی به خاطر جنگ با آرژانتین بر سر اروگوئه امروز هیئتی اعزام نکرد . پاراگوئه انزوا طلب که از پذیرش نمایندگان بولیوار خود داری کرده بود از سوی بولیوار به کنفرانس دعوت نشد . (مترجم)

 

Comments System WIDGET PACK

Share

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

 

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید

انتشار اخبار، مقالات و بیانیه ها در این صفحه الزاماً به معنای تایید آن‌ها نیست
 
    اشتراك در نویدنو

  

نشانی پست الکترونیک: