2017-09-21

نویدنو  30/06/1396 

همبستگى جهانى با مبارزان سنديكائى زندانى در ايران: فراخوان براى آزادى رضا شهابى، اسماعيل عبدى و محمود بهشتى لنگرودى 

در چند هفتهٔ اخیر، علاوه بر اقدام‌های جمعی در داخل کشور در اعتراض به زندانی شدن فعالان سندیکایی و صنفی و کارگری (از جمله تجمع در مقابل مجلس یا حرکت اتوبوس‌ها با چراغ روشن و سرعت کم)، کارزار چشمگیری در همین زمینه در سطح جهان به راه افتاد که به‌ویژه در همبستگی با خواست‌های زندانیانی بود که در اعتراض به محکومیت و وضعیت قانونی بازداشت خود، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

نهادها و سازمان‌های کارگری و سندیکایی، سازمان‌های صنفی و مدافع حقوق بشر، و حزب‌های سیاسی در کشورهای گوناگون جهان، در اقدامی هماهنگ ضمن اظهار تأسف از عدم رعایت حقوق سندیکایی و کارگری و نگرانی از اعتصاب غذای زندانیانی مثل رضا شهابی (عضو هیئت مدیرهٔ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه) و اسماعیل عبدی (دبیرکل کانون صنفی معلمان)، خواستار رسیدگی به خواست‌های زندانیان اعتصابی شده‌اند، پیش از آنکه وضعیت جسمانی آنها منجر به فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر شود. اتحادیهٔ جهانی اینداستریال، آموزش بین‌الملل، عفو بین‌الملل، کمیتهٔ دفاع از حقوق مردم ایران (کودیر)، کنگرهٔ اتحادیه‌های صنفی (TUC) و اتحادیهٔ ملّی آموزش و جامعهٔ سراسری معلمان در بریتانیا، ث.ژ.ت و اتحادیهٔ سندیکایی سولیدر و سه سندیکای دیگر فرانسه، کنفدراسیون جهانی کارگران حمل‌ونقل (ITF)، و نیز حزب‌های کمونیست استرالیا و فرانسه، از جمله سازمان‌های صنفی و سیاسی بودند که با نوشتن نامه‌های اعتراضی به مقام‌های ایران در مورد وضعیت سؤال‌برانگیز و تأسف‌بار رضا شهابی و اسماعیل عبدی و محمود بهشتی لنگرودی و ابراهیم مددی و داوود رضوی و دیگران،‌ خواستار رعایت حقوق صنفی و سندیکایی و برخورد قانونی عادلانه با چنین زندانیانی شده‌اند. محکوم کردن فعالان سندیکایی و صنفی و مدنی بر پایهٔ اتهام‌های ساختگی، نشانهٔ بارز شیوهٔ برخورد حاکمیت ایران به فعالیت صنفی و مدنی است. فعالانی مثل شهابی و عبدی و بهشتی جز بهبود وضعیت کار و معیشت همکارانشان و حق داشتن تشکیلات صنفی مستقل خود، خواست دیگری ندارند. امّا جمهوری اسلامی ایران نه‌فقط همچنان به پیمان‌های سازمان جهانی کار در مورد حق داشتن سندیکاها مستقل و شرکت در آنها پایبند نیست، بلکه با هرگونه تلاش فعالانی صنفی و مدنی در این زمینه برخوردی خشن دارد. حزب تودهٔ ایران معتقد است که به منظور فشار آوردن به حکومت ایران برای آزاد کردن فعالان سندیکایی و صنفی و اصولاً همهٔ زندانیان سیاسی، به تلاشی مستمرّ و هماهنگ نیاز است. حزب تودهٔ ایران در این راه همهٔ تلاش خود را به کار برده است و می‌برد، و همهٔ اعضا و هواداران و دوستان خود، و همهٔ مدافعان دموکراسی و عدالت را فرامی‌خواند که به هر صورت ممکن، به این کارزار مهم بپیوندند.

در ادامه، نمونه‌هایی از نامه‌های اعتراضی به مقام‌های ایرانی را می‌خوانید. 

اتحادیهٔ جهانی اینداستریال از دولت ایران می‌خواهد که رهبران سندیکایی زندانی را بی‌درنگ آزاد کند و حقوق بنیادی کار را رعایت کند

به: آقای حسن روحانی، رئیس‌جمهور

جمهوری اسلامی ایران

جناب رئیس‌جمهور حسن روحانی،

من این یادداشت را در مقام دبیرکل اتحادیهٔ جهانی اینداستریال به شما می‌نویسم. اینداستریال بیشتر از پنجاه میلیون کارگر را در بخش‌های انرژی و تولید در بیشتر از ۱۴۰ کشور جهان، از جمله در ایران، نمایندگی می‌کند. از شما می‌خواهیم که رهبران سندیکایی زندانی را بی‌درنگ آزاد کنید، و رعایت تمام و کمال حقوق بنیادی کار در آن کشور را هرچه زودتر تضمین کنید.

گزارش‌های نگران‌کننده‌ای به ما رسیده است حاکی از اذیت و آزار و نیز بازداشتِ کارگران و رهبران سندیکایی و اتحادیه‌یی به خاطر استفاده از حقوق بنیادی سندیکایی‌شان. به همین دلیل، ما خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط همهٔ کارگران و رهبران سندیکایی زندانی، از جمله اسماعیل عبدی و رضا شهابی هستیم.

اتحادیهٔ جهانی اینداستریال بار دیگر از دولت ایران می‌خواهد که پیمان‌نامهٔ ۸۷ سازمان جهانی کار در مورد «آزادی تجمع و حمایت از حق تشکل»، و پیمان‌نامهٔ ۹۸ در مورد «حق تشکل و چانه‌زنی جمعی» را تصویب کند. خواست روشن ما از دولت شما این است که حقوق کارگران برای پیوستن به سندیکاها و اتحادیه‌های صنفی و برخورداری از حمایت قانونی از چانه‌زنی جمعی و بستن قراردادهای کار جمعی را تضمین کنید.

انتظار ما این است که دولت شما در راه ایجاد شرایط و محیط مناسب و مؤثر برای تأمین حقوق سندیکایی و اتحادیه‌یی و رعایت کامل آن بی‌درنگ اقدام کند.

منتظر پاسخ سریع شما هستیم.

با احترام، والتر سانچز، دبیرکل

ژنو، ۵ سپتامبر ۲۰۱۷

بیانیهٔ حزب کمونیست استرالیا دربارهٔ رضا شهابی، فعال سندیکایی ایرانی در حال اعتصاب غذا

حزب کمونیست استرالیا چگونگی رفتار با رضا شهابی، فعال سندیکایی ایرانی را که در حال حاضر در زندان رجایی‌شهر ایران در اعتصاب غذاست، به‌شدّت محکوم می‌کند.

رضا شهابی عضو هیئت مدیرهٔ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است. او و دیگر اعضای این سندیکا به خاطر کار حیاتی و بسیار مهمی که در زمینهٔ ایجاد تشکلی مستقل از دولت و کارفرمایان برای خدمت به اعضای چنین تشکلی می‌کنند، مورد اذیت و آزار قرار دارند و زندانی می‌شوند. رضا شهابی و دیگران به همین دلیل اخراج و زندانی شده‌اند و کتک خورده‌اند.

رضا شهابی در سال ۲۰۱۰/۱۳۸۹ دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. او در حالی که دورهٔ پنج سال محکومیتش را می‌گذراند، دوباره به دادگاه فراخوانده شد و به یک سال زندان بیشتر محکوم شد. رضا شهابی به علّت صدمات جسمانی ناشی از برخورد خشونت‌باری که در زندان با او شده بود، دو بار مجبور به عمل جراحی گردن و کمر شد. با وجود آنکه رضا شهابی به دستور پزشکان معالج به مرخصی درمانی از زندان رفته بود، نیروهای امنیتی و مقام‌های قضایی که مسئول برخوردهای غیرقانونی با او هستند، همهٔ مدّتی را که او در مرخصی درمانی بود، غیبت از زندان محسوب کردند که در نتیجه، او اکنون باید ۹۶۸ روز دیگر را در زندان به سر ببرد.

رضا از زمان بازگشت به زندان، و در اعتراض به این حکم غیرقانونی و ناعادلانه، دست به اعتصاب غذا زده است. این فعال سندیکایی دلیر، که رانندهٔ اتوبوس شهری و عضو هیئت مدیرهٔ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است، از روز ۹ اوت [۱۸ مرداد] تا کنون در اعتصاب غذاست.

حزب کمونیست استرالیا، همراه با دیگر معترضان در سراسر جهان، خواستار آزادی فوری رضا شهابی از زندان و پایان دادن به اذیت و آزار فعالان سندیکایی در ایران است.

سه‌شنبه ۵ سپتامبر ۲۰۱۷

(۱۴ شهریور ۱۳۹۶)

نقل از نامه مردم شماره 1034 27 شهریور 1396

بازگشت به صفحه نخست

مطلب را به بالاترین بفرستید:

نامه ها ومقالات خودرا به نشانی webmaster@rahman-hatefi.net  بقرستید