ازجنگ سرد به جنگ سرد/مل
گورتوف- هاتف رحمانی
دراثنای جنگ جهانی دوم، به دریانوردان امریکایی هشدار داده میشد:
از سخنان بی پایه حذرکنید(لب های شل، کشتی ها را غرق می کند). در
روزهای اخیر هشدارمشابهی میتواند به همه مقامات امریکایی داه شود- و
رئیس جمهور باید اولین نفری باشد که اعتراف کند هشدار شامل او هم
میشود. چون به خاطر سخنان بی پایه درواشنگتن، امریکا درحال کمک به
تبلیغات ولادیمیر پوتین، واحتمالا بدتر ازآن رودررویی مستقیم با مسکو
است. این دوراز سخنان بی پایه را ظاهرا بایدن با پیشنهاد تغییر رژیم
درمسکو آغازکرد- او مطرح کرد" پوتین نمیتواند در قدرت بماند"- که بخشی
از سیاست امریکا بود.
للوید اوستین، وزیر دفاع او، در طی دیدار از کیف گفت که هدف امریکا
تضعیف توانایی روسیه برای تجاوز به همسایگان خود است.
بعد صحبتهایی مطرح شد که به طور ضمنی مسئولیت مستقیم امریکا در
اطلاعاتی را تایید میکرد که منجر به غرق شدن کشتی موسکوای روسیه در
دریای سیاه وکشته شدن چندین ژنرال روسی درمیدان جنگ شد.
تمام این گفتهها، البته پس گرفته شد، اما سخنان بیپایه آسیب رساند.
مثلا، ویچسلاو ولودین، سخنگوی مجلس روسیه و محرم پوتین، امریکا را
تاحد" شرکت در دشمنیها دراوکراین" به اشتراک اطلاعات با کیف متهم کرد.
ولودین نوشت،"
واشنگتن دراصل هماهنگ کننده و پیش برنده عملیات نظامی است، از این رو
مستقیما در اقدامات نظامی علیه کشورما شرکت دارد." البته، ما هیچ راهی
برای دانستن آن که پوتین و حلقه اطراف او عملا با اظهارات بدون
برنامهریزی قبلی مقامات امریکایی - خواه به صورت لافهای مسخره یا
سخنان عمیقا تهاجمی- چه رفتاری میکنند نداریم، اما درنهایت آنها به
صورت غیرلازمی تحریک کنندهاند ونقاط قابل بحثی به دست روسها می دهند.
در بدترین حالت، آنها نشان می دهند که امریکا مستقیم تر ازآن که ادعا
میکند درگیر(جنگ) است یا می خواهد درگیرشود، وبرای گسترش جنگ پوتین
بهانه ای فراهم میآورد.
توماس فریدمن
مینویسد،" ما توانسته ایم گشایشی برای پوتین ایجاد کنیم تا به
شیوههایی که ممکن است این جنگ را به صورت خطرناکی گسترش دهد پاسخ دهد
– و ایالات متحده را عمیقتر از آنچه میخواهد درگیرکند."
البته، پوتین و مقامات روس نیزمقصرسخنان بی پایه هستند. آنها آشکارا
در باره امکانات سلاحهای هستهای روسیه صحبت کردهاند، جنگی
تجاوزکارانه را به مبارزهای ضد نازی تبدیل کردهاند، و اشاره کردهاند
که جاه طلبیهای سرزمینی روسیه فراتراز اوکراین میرود.
ما دیدهایم که برخی ازاین اظهارات، به ویژه درباره سلاحهای هستهای،
سبب هشدار در واشنگتن و اطراف آن شده است. از این رو اگر پوتین از
اظهارات پادرهوای امریکایی احساس خشم میکند، شگفت زده نمیشویم که
بایدن نیز به همان شیوه ازهدف تجاوز روسیه تا جایی خشمگین میشود، که
پوتین را جنایتکار جنگی میخواند. غیرعادی بودن تعهد نظامی امریکا به
مقاومت اوکراین- کمکی که اگر کنگره آخرین درخواست بایدن را تصویب کند
برحدود 47 میلیارد دلاربالغ خواهد شد – و استقرار سربازان وسلاحهای
عظیم روسیه در اوکراین- موانعی باز دارندهاند که هر دو طرف برای
جلوگیری از برخورد مستقیم و جنگی گسترده تراعمال میکنند.
نیروهای امریکا/ناتو منطقه پرواز ممنوع یا کریدورهای امن برای آوارگان
ایجاد نکرده اند. آنها انتقال جتهای جنگندهای را که خلبانان اوکراین
بتوانند بیدرنگ علیه نیروهای روسیه واردعمل شوند تایید نکردهاند.
واشنگتن احتمالا هرجاه طلبی اوکراینی برای انتقال جنگ به خاک روسیه را
وتو میکند.
ظاهرا روسها هم خط (قرمزی) دارند که باید ازعبورازآن اجتناب کنند.
آنها بهعنوان مثال، اقدامی علیه لهستان، مولداوی و دیگرکانالهای کمک
نظامی به اوکراین انجام ندادهاند. روسها از سلاحهای کشتارجمعی -
هسته ای، بیولوژیک، یا شیمیایی - استفاده نکردهاند. اگرچه حملات
سایبری گسترده روسهاعلیه هدفهای امریکایی یا اروپایی از سوی برخی
تحلیلگران پیش بینی شده بود، اما هیچ یک ازآنها عملی نشدهاند.
زبان بیدقت و بی پروا میتواند به جنگی نامحدود منجرشود. زمانی که
موانع برداشته شوند، برگرداندن آنها دشوار است. جنگ، خواه با محاسبات
غلط یا با برنامه، بازهم جنگ است. بهتراست لبها مهرشوند، مگراینکه
درباره آتش بس و صلح صحبت کنند.
منبع :
کانترپانچ
|