آیا با صدقه میتوان دنیا را تغییر داد؟ صدقه و اعانه ممکن است
موقتاً زندگی را برای عدهٔ نسبتاً اندکی بهتر کند، ولی هرگز
نمیتواند دگرگونی پایداری در جامعه به وجود آورد که دیگر به صدقه
و اعانه نیازی نباشد. حتّیٰ در بعضی موارد، صدقه و اعانه نظام
اقتصادی موجود [سرمایهداری] را تحکیم میکند که در ذاتش،
استثمارکنندهٔ انسانها و طبیعت کرهٔ زمین است.
رفیق
محمد امیدوار سخنگوی حزب توده ایران روزیکشنبه اول تیر ماه 1399 در
اتاق پالتاکی صدای مردم به مناسبت یکصدمین سالگردتاسیس حزب
کمونیست ایران سخنرانی و به پرسش های حاضرین در اتاق پاسخ داده
است.
نویدنو توجه خوانندگان گرامی را به
این سخنرانی جلب می کند.
ایران سرزمین اقوام متفاوت با زیستگاهها و فرهنگ های مختلف با
پیشینه های کهن است.همدلی و پیوندهای فرهنگی تاریخی و سیاسی میان
مردمان این سرزمین فراتر و زیباتر از آن است که عده ای از روی عمد
و یا غیر عمد بتوانند خللی بر آن وارد نمایند. بر ماست تا با دور
ماندن از افسون های مکارانه تبلیغاتی دشمنان بشریت با عشق و دوستی
و حرمت نهادن به همه انسان ها خواهان سعادت و سرافرازی برای همه ی
ملل و اقوام بشری باشیم...
رفقا هشیار باشید زمانه سازی دیگر
می زند. کاروان خشم توده ها به راه افتاده است. آنان که به هر
دلیلی می کوشند سد راه حرکت مردم شوند در زیر چرخ های عظیم تاریخ
که با غرشی رعد آسا به حرکت درآمده است له خواهند شد. به هوش باشیم
که آیندگان برچسب خیانت به ما نزنند زمانِ روشن و شفاف شدن مواضع
رسیده است.
به زودی ماه نامه
ارژنگ، نشریه ادبی، هنری،
اجتماعی نویدنو شماره 8 منتشر
می شود
درک
طبقه کارگر از سوسالیسم به هیچ وجه ایدهآلیستی نیست. آنها
بهدرستی میدانند که در این مسیر و برای ایجاد جامعه نو، طبیعی
است که افتوخیزها خواهند داشت، مرتکب اشتباهاتی خواهند شد که
باید از آنها درس بگیرند و ... و دائم در معرض توطئه طبقه
سرنگونشده و متحدان آن در جهان خواهند بود و ...
در ابتدا صف ها ادامه داشت. اما بعد از بازگشایی پمپ بنزین ها در
24/7 (24 ژوئن) می توان گفت تا حدودی "وضعیت عادی" برگشته است، و
موضوع از اخبار خبرگزاری های شرکتی که تنها به پاشیدن نمک به زخم
های ونزوئلا علاقه دارند ناپدید شده است. اما بعد چه رخ می دهد؟
انبارها تا کی دوام خواهند داشت ؟ ما در آن موقع چه باید بکنیم ؟
احتمال آغاز دوباره تولید خودمان چقدر است ؟ هیچ رهبری توضیح روشنی
در این موارد به ما نمی دهد.
یانیس واروفاکیس با لئا ال عزیزی از الاخبار لبنان درگفتگویی
طولانی
درباره سرمایه داری پس از پاندومی، اروپا، یونان، لبنان و صندوق
بین المللی پول سخن گفته است.
سرمقاله با عنوان «دفاع از روحاني خطاست، يا نديدن دستهاي پنهان
در حکومت؟»، در تلاش براي حقنه کردن اين استراتژي است که احزاب چپ
در تمام جهان، چارهاي جز حمايت از اين يا آن بخش از هيئت حاکمه
ندارند.
نخستین نشست کنگره حزب عدالت ایران در روزهای پایانی خرداد ماه و
روزهای آغازین تیر ماه سال ۱۲۹۹/۱۹۲۰ در بندر انزلی برگزار شد و با
تغییر نام، حزب کمونیست ایران را بنیاد گذاشت. گرچه حزب کمونیست
ایران در اول تیر ماه ۱۲۹۹/۱۹۲۰ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد، اما
جنبش سوسیال دمکراسی ایران، پیش از این هم تاریخی آکنده از مبارزه
برای تشکل کارگران و زحمتکشان، ترویج اندیشه های مارکسیستی و
سوسیالیستی و پیوند سوسیالیسم علمی با جنبش کارگری را در پیشینه
خود داشت.
آغاز تابستان امسال مصادف با صدمین سالگرد بنیادگذاری حزب کمونیست
ایران است. در روزهای آخر خرداد-اوایل تیر سال ۱۲۹۹ خورشیدی،
مبارزان حزب سوسیال دموکرات کارگری ایرانیان ”عدالت “در کنگرهٔ
بندر انزلی پایهگذاری حزب کمونیست ایران را رسماً اعلام کردند.
حزب عدالت ادامهدهندهٔ سازمان اجتماعیون و عامیون بهشمار میآید
که نقشی برجسته در انقلاب مشروطیت ایفا کرد و سپس در فرایندی
تاریخی، با برگزاری کنگرهٔ انزلی به حزب کمونیست ایران فرارویید.
امسال صدمین سالگرد تشکیل حزب کمونیست ایران است. تشکیل حزب
کمونیست ایران در ۲ تا ۴ تیرماه ۱۲۹۹ (۲۲ تا ۲۴ ژوئن ۱۹۲۰) در
انزلی، گام مهمی در جهت تدوین برنامه برای انجام تحولات اساسی در
سپهر سیاسی کشور و تدارک برآمد موثر نیروی چپ در جامعهی ایران
بود. این اقدام جسورانه و مسئولانه، نقطهی عطف مهمی در تاریخ جنبش
چپ ایران به شمار میرود که با در نظر گرفتن نخستین هستههای آن از
قدمتی حدود۱۲۰ ساله برخوردار است.
صد سال پیش در چنین روزهایی، شماری از انقلابیون نسل مشروطه، حزب
کمونیست ایران را بنیان نهادند.
هر چند دیکتاتوری رضاخانی به سرعت این حزب را سرکوب کرد، اما موفق
نشد رشته حیات چپ نوبنیاد ایران را قطع کند
.حدود
بیست سال بعد، حزب توده ایران تاسیس شد و تا کودتای ۲۸ مرداد، نسلی
نو را زیر پرچم آرمانهای چپ و دفاع از زحمتکشان بسیج کرد.
تندیس شکنیهای اخیر، اعتراض آگاهانه به سودجوئیهای وحشیانه
سرمایه داری است و میتواند به آگاهیهای بیشتری بینجامد. فردای
تخریب مجسمه ادوارد کلستون -برده فروش بریستولی- صدها هزار انگلیسی
به کتابخانهها هجوم بردند تا بدانند که صاحبان این مجسمهها چرا
این گونه مورد اهانت قرار گرفتهاند. خطر این گرایش، برای
امپریالیسم بیشتر از آن است که تصور شود؛
پدرو
با اشاره به مرگ فلویداظهار داشت که این یک مورد منحصر نبود، بلکه
داستان طولانی نقض حقوق بشر بر اساس رنگ پوست و قومیت است، که با
قرن ها نژاد پرستی ساختاری، نابرابری اقتصادی عمیق پشتیبانی می
شود، که سیستم سیاسی، اجتماعی و قانونی آن کشور را بر اساس برده
داری، برتری نخبه گان و سلب مالکیت از اقلیت تداوم می بخشد.
آن چه تقدیم خوانندگان گرامی می شود یکی از مقالات ارژنگ 8 تیرماه
99 است که به مناسبت تولد صمد بهرنگی پیش از انتشار ماه نامه در
اختیار نویدنو قرار گرفته است. در این نوشتار دو نوشته از غلامحسین
ساعدی و احسان طبری در توضیح جهان بینی صمد بهرنگی تقدیم خوانندگان
می شود.
بی تردید خانه ای که از پای
بست ویران باشد سرنوشتش چیزی بجزفرو ریختن نخواهد بود و نقد یا
تبلیغ، هیچ یک نمی تواند از فروریختن آن جلوگیری کند؛ اما، شاید
پیش از این گذر به ویرانیِ پایانی نقدِ منتقدان بتواند مانع فرا
رسیدن این سرنوشت شود و به نوسازی بنا کمک کند.
در
شرایط اجتماعی و اقتصادی موجود جامعه که روزنامهنگاران و رسانهها
نقش مهمی برای بازگشت اعتماد و ترمیم سرمایه اجتماعی و شکاف میان
دولت و ملت ایفا میکنند، احترام به آزادی بیان مصرح در قانون
اساسی و کنوانسیونهای بینالمللی و برخورد عادلانه با کسانی که
تنها سرمایهشان قلم و اندیشه است، نقش مهمی در توسعه فرهنگی و
اجتماعی کشور دارد.