|
درباره نقش
لابى* اسرائيلى در ايالات متحده
لوموند ديپلماتيك
برگردان:بهروز عارفى
درباره نقش
لابى* اسرائيلى در ايالات متحده
نوشته Alain GRESH
در اواسط ماه مارس ٢٠٠٦، يک پژوهش ٨٠ صفحه اى با عنوان ,لابى
اسرائيل و سياست خارجى آمريکا, ** در سايت اينترنتى دانشگاه
جان اف کندى وابسته به هاروارد منتشر شد. اين پژوهش را دو
کارشناس علوم سياسى جان جى مى يرشيمرJohn
J. Mearsheimer و استفن ام والت
Stephen M. Walt
انجام داده بودند. (١) نظريه اين دو پژوهشگر تازگى ندارد.
مضمون آن اين است که ايالات متحده برخلاف منافع خود و بسيارى
از متحدين اش، از سياست اسرائيل پشتيبانى ميکند. دلايل اين امر
را بايد در سياست داخلى آمريکا جستجو کرد. بداعت اين پژوهش از
آنجاست که مولفين آن تا بحال در مورد مسائل خاورميانه، درگير
نشده و از وجهه بالائى برخوردارند.
از سوى ديگر، پژوهش آنان بصورتى کوبنده جزئيات روشى را که لابى
طرفدار اسرائيل عملا بکار مى بندد و فشارى که اين لابى براى
کسب مصوبات و قطع نامه هاى گاه باورنکردنی ، از جمله بر کنگره
وارد ميآورد، فاش مى سازد. مولفين توضيح ميدهند که ، باتوجه به
وزنه مسيحيان بنيادگرا در اين سياست و با توجه به مخالفت شمارى
از يهوديان آمريکائى با اين استراتژى ، در اينجا به هيچوجه با
,لابى يهودى, سروکار نداريم.
همان طورى که قابل پيش بينى بود، با چند اقدام براى تقبيح
,يهودستيزى, اين متن و حتى مولفين آن روبرو شديم . هدف پيش
گيرى از انجام هر بحث و تبادل نظرى بود. بدين ترتيب، آلن
درشويتز، استاد حقوق در دانشگاه هاروارد و پشتيبان بى قيد و
شرط اسرائيل، اعلام کرد که دو مولف استدلالات خود را از سايت
هاى ... نئو نازى جمع آورى کرده اند. کريستوفر هيچنز، سرمقاله
نويس پيشين چپ که به پشتيبانان جنگ در عراق پيوسته است، تشريح
ميکرد که اين پژوهش بصورتى ملايم ولى انکار ناپذير، آشکارا بوى
يهود ستيزى ميدهد.
اين متن نه تنها در آمريکا، بلکه حتى در اسرائيل بحث هائى را
بر انگيخت. از جمله، دانيل لوي، مشاور پيشين احود باراک، اعلام
کرد که اين متن نشان ميدهد که هر گونه بحثى درباره سياست
اسرائيل در واشينگتن غيرممکن است. (٢) در ايالات متحده ، چند
مفسر از انتشار اين متن تمجيد کردند. مايکل ماسينگ در مقاله اى
در ,نيويورک ريويو آف بوکس, (٣) توضيح داد که ,باوجود نواقصى
متعدد در اين پژوهش، اين کار با تحميل بحثى که مدت هاى طولانى
تابو[ممنوعه] حساب ميشد، خدمت بزرگى کرده است,. تونى جودت در
نيويورک تايمز يادآورى ميکند: , هراس از يهود ستيزى زيان هائى
بوجود ميآورد، بويژه آن جا که پاى اسرائيل در ميان است. سه
مورد زيان بار به اين قرارند: اين امر براى يهوديان مضر است،
زيرا يهودستيزى امرى واقعى است (...) و نبايد آن را با انتقاد
سياسى به اسرائيل و پشتيبانان آمريکائى اش مترادف دانست. اين
امر براى اسرائيل نيز بد است، ايالات متحده با ادامه حمايت
تضمين شده و بدون قيد و شرط، اين کشور را تشويق ميکند که بدون
در نظر گرفتن پيامدهاى اعمالش وارد عمل شود (...) ولي، بيش از
همه اين خودسانسورى براى خود آمريکا نيز زيان بخش است., (٤)
باوجود اين، با توجه به پشتيبانى بى حد واشينگتن از تجاوز به
غزه و حمله به لبنان، مشاهده ميشود که تا رسيدن به بحثى آزاد،
راه طولانى در پيش است.
آن چه ممکن است مايه حيرت گردد، انتقاد نوآم چامسکى يا جوزف
مسعد، دانشيار دانشگاه کلمبيا و عضو هيئت تحريريه مجله پژوهش
هاى فلسطينى*** است. آنان ، ضمن تقدير از شجاعت مولفين، اين
پرسش را پيش مى کشند. اگر اين لابى وجود نداشت، سياست آمريکا
چه تفاوت هائى مى داشت؟ جوزف مسعد که از آزارهاى اين لابى در
محيط دانشگاه به ستوه آمده است، توضيح ميدهد که ايالات متحده
در جهان عرب و نقاط ديگر دنيا ,با منافع بيشتر خلق هاى اين
مناطق در تضاد بوده و تنها با منافع خود آمريکا و اقليت هاى
حاکم بررژيم هاى خدمتگزار منافع آن در اين کشورها و از جمله
اسرائيل،هم سوئى دارد., . به عقيده وي، اين لابى چه وجود داشته
باشد چه نداشته باشد، تنها شدت و جرئيات سياست امريکا در
خاورميانه متفاوت خواهد بود و نه محتواى آن.
* لابى – گروه فشارLobby
** The Israel
Lobby and U.S.Foreign Policy
*** Journal of Palestine Studies
|
