 |
نویدنو:13/6/1385
نويسنده: سیمین مرعشی
سربازان لبنانی و تعدادی از سربازان فرانسوی به مرز بین لبنان و اسرائیل
آمده‌اند، ایتالیائی‌ها در راهند، سربازان ترک را ارمنی‌های لبنان قبول
نمی‌کنند زیرا که آنان دستشان به کشتار یک میلیون ارمنی در سال
۱۹۱۵
آلوده است، آلمانی‌ها مرددند که با سربازان اسرائیل چه کنند زیرا که
کشورشان خود از ابتدا سبب ایجاد اسرائیل بوده‌‌است.
هر روزه بر تعداد جسدهای بیرون کشیده از زیر آوار به جامانده از بمب‌باران
اسرائیل اضافه می‌شود. زنان مشغول برپائی مراسم عزاداری هستند و مردم مصیبت
زده و خشمگین، از این همه وحشیگری مبهوت و کرخ مانده‌اند. آمار گزارش داده
شده حاکی از حداقل ۱۵۰۰
کشته ( حدود ۴۰
سرباز و بقیه مردم معمولی) و تعداد بیشماری زخمی است. زیربنای اجتماعی
لبنان ویران شده و کشور به خرابه‌ای تبدیل گشته است. سربازان اسرائیلی
همچنان در خاک لبنان (تعدادی از آنان به آهستگی لبنان را ترک می‌کنند) و
به انتظار رسیدن نیروهای سازمان ملل و شاید هم بهانه جدیدی برای حمله
دوباره هستند. کشتار پراکنده و گاه بیگاه همچنان ادامه دارد و اکثر "دولت-
مردان بین‌المللی" همچنان به سکوت خود در مقابل این وحشیگری لجام گسیخته
اسرائیل ادامه می‌دهند.
سیمون هرش روزنامه‌نگار محقق آمریکائی می‌نویسد: حمله به لبنان برای از بین
بردن حزب‌الله از مدتها پیش توسط اسرائیل، ایالات متحده و بریتانیا طراحی
شده بود و خواست آنان تضعییف و از بین بردن حزب‌الله، در صورت حمله‌های
بعدی به منطقه، و هشدار به ایران و سوریه بوده است. سازمان "نگهبان حقوق
بشر" خاورمیانه و شمال آفریقا در گزارش
۵۰
صفحه‌ای خود، حمله اسرائیل به لبنان و کشتار مردم لبنان بخصوص کشتار تعداد
بیشمار کودکان را جنایات جنگی یا جنایت بر علیه انسانیت خواند و اعلام کرد
که با نگاهی به فرم حمله به محلهای مسکونی، بیمارستان و مدرسه اسرائیل مردم
عادی را عمدا" هدف قرار داده بوده است. بیانیه سازمان عفو بین‌الملل نیز
این گزارش را تائید می‌کند.
مردم لبنان همچنان توسط بمبهائی که هنوز منفجر نشده‌اند کشته و زخمی
می‌شوند. تخریب به‌قصد و حساب شده زیربنای اجتماعی لبنان توسط بمباران
وحشیانه نیروی هوائی اسرائیل، توسط اکثر مردم لبنان و جهان به عنوان جنایت
جنگی محکوم شده است. این اقدام سبعانه اسرائیل که به قصد تضعیف حزب‌الله
انجام شده بود، نتیجه معکوس داده است. آمارها نشان از آن می‌دهند که در
لبنان، ۸۷٪
جمعیت، مقاومت حزب‌الله را حمایت کرده‌اند، از جمله
۸۰٪
مسیحیان، ۸۹٪
اهل مذهب دروز و مسلمانان سنی. در نتیجه این کشتار شرم‌آور، مردم لبنان بیش
از پیش بر ضد اسرائیل متحد شده‌اند.
اسرائیل بلافاصله پس از آتش‌بس اعلام پیروزی کرد. مردم اسرائیل به اعتراض
برخواستند که دولت المرت به اهداف اعلام شده‌اش که آزادی سربازان دستگیر
شده و نابودی کامل حزب‌الله بود نرسیده، خطر را کاملا" شناسائی نکرده و
قدرت جنگی حزب‌الله را درست ارزیابی نکرده،
۱۵۶
کشته اسرائیلی را بیهوده و زیان بزرگ (
۳۴
نفر مردم معمولی و بقیه سرباز بوده‌اند) دانسته و اکنون خواهان استعفای
المرت، نخست وزیر اسرائیل هستند. المرت نیز اعلام کرده است که در
برنامه‌ریزیشان خطائی پیش آمده و همه این جنگ پیروزی نبوده است!
ایالات متحده آمریکا اخیرا" به نمایش دیگری دست زده است، اعلام کرده است که
مشغول تحقیق است که آیا اسرائیل در این جنگ به طور غیر قانوانی از بمب
کلاستر استفاده کرده است یا خیر! این نمایش از آن جهت مسخره بنظر می‌رسد که
ایالات متحده خود این بمب را همراه با دیگر صلاحهای جنگی، هواپیماهای بمب
افکن و بمب‌ها را به اسرائیل داده است. ایالات متحده به تنهائی مسئول تمام
تخریب لبنان توسط اسرائیل است. جیمی کارتر حمله اسرائیل را غیرعادلانه و
غیراخلاقی می‌خواند، و رمزی کلارک خواهان محاکمه جورج بوش است. در حال حاضر
تنها چیزی که مطمئن به نظر می‌رسد، ترس از جنگی دیگر است که به نظر اکثر
دست‌اندر کاران احتمال آن بسیار زیاد است.
حزب‌الله اعلام پیروزی کرده و اظهار کرده است که اسلحه‌اش را به زمین
نخواهد گذاشت. ارتش لبنان نیز تمایلی به خلع صلاح حزب‌الله ندارد. نباید
فراموش کرد که ارتش لبنان نیز خود اکثرا" شیعه و یا از بستگان حزب‌الله
هستند. بسیاری از دهات با خاک یکسان شده‌اند. کودکان، افراد مسن، انسانهای
زخمی و بیماران کشته شده هنوز بر زمین مانده‌اند.
سوال اصلی همچنان بی‌جواب مانده است که آیا هرگز پیروزی در جنگ وجود دارد؟
با کودکان جنگ‌زده و متاثر از جنگ چه خواهیم کرد؟ با زنان و مردان ماتم‌زده
در مرگ عزیزان چه خواهیم کرد؟ با انسانهای خانه و محله از دست داده و آواره
از کشور چه خواهیم کرد؟ و با تعداد عظیم کشته‌شدگان چه خواهیم کرد؟ وظیفه
انسانی ما آنست که در مقابل جنگ به ایستیم و با جنگ تحت هر بهانه و شکلی
مخالفت کنیم.