|
نویدنو:14/2/1385
فیلترینگ
و توهمات ایجاد شده
وبلاگ
blog.hasanagha.org :
وقتی
سایت رادیو بی بی سی
می‌نویسد:
شناسايی کاربران؛ قانونی يا غير
قانونی
مهمترين عملکرد اين پايگاه، شناسايی
IP
آدرس کاربران و تمام مراجعات آنها
به
سايت های مختلف و ذخيره سازی آنهاست به نحوی که از سوی مدير شبکه و
اپراتورها
قابل
استخراج است.
اين
توانايی نگرانی هايی را به دنبال داشته زيرا به دولت
امکان می دهد با شناسايی کاربران، اطلاعات و سايت های مورد استفاده آنها را
به دست
بياورد و از آنها عليه افراد استفاده کند.
البته رضا رشيدی مدير عامل شرکت
فناوری اطلاعات گفته است: ما به دنبال ثبت اطلاعات کاربران به سايت ها
نيستيم و از
اين
مرکز تنها برای فيلترينگ سايت های غير مجاز استفاده خواهد شد.
وقتی سایت
بی
بی سی توانایی آنرا ندارد تا از کارشناسانی که بتوانند اطلاعات دقیق در
اختیار
خبرنگار این رادیو قرار بدهند تا به جای گمانه زنی و امام و اگر و به شک و
تردید
انداختن کاربران به فکت‌ها بپردازند آدم از خودش می‌پرسد آیا این چرندنویسی
سایت بی
بی
سی عمدی است یا اینکه آقایان چنان از مرحله پرت‌اند که نمی‌دانند چه
می‌گویند.
آهای
ملت هر چرندیاتی را در باره سانسور و فیلترینگ گوش ندهید. فکت‌ها
این‌ها هستند:
در
همین وبلاگ من بارها روشهای شناسایی کاربران را توضیح داده‌ام
نه
برای اینکه کاربران را بترسانم بلکه برای اینکه آنهایی که وارد این بازی
می‌شوند
دانسته وارد این بازی بشوند.
حالا
باز هم برای چندمین بار می‌روم سر
فکت‌ها:
اینکه دولت می‌تواند
IP
کاربران را ثبت کند و آنها را شناسایی کند هم
حقیقت دارد هم ندارد ولی بیشتر حقیقت ندارد، درست مثل این می‌ماند که شما
بخواهید
دنبال یک سوزن در کاه دانی بگردید. یقینا اگر شما از محل کارتان برای این
کار
استفاده کنید بخاطر اینکه محل کار شما معمولا آی پی ثابت دارد قابل ردیابی
است در
غیر
این صورت فرض کنید شما رفته‌اید یک کارت اینترنت در فلان مغازه خریده‌اید
با
اینکه سرویس دهنده شما می‌تواند بداند چه آی پی این کارت را استفاده کرده
ولی
نمی‌داند این کارت را چه کسی خریده در نتیجه نمی‌تواند آی پی مربوطه را به
خریدار
کارت
پیوند دهد مگر اینکه هنگام خریدن کارت از شما نام و نشانی درخواست کنند که
این
هم
نه عملی است نه هنوز کسی اجرا کرده. پس دانستن
IP
هم نمی‌تواند به دولت کمکی
بکند، مگر اینکه شما یک سرویس اینترنت آبونه شده باشید و نام و نشانی شما
را
بدانند. حالا که این را گفتم این را هم بگویم که چرا باز هم راه دیگری وجود
دارد تا
یک
کاربر را ردیابی کرد این راه بسیار پیچیده و انرژی بر است.
سناریو:
دولت
می‌خواهد یک کاربر را پیدا کند این کار را می‌تواند از روی شماره تلفن آن
شخص
پی‌گیری کند البته باید بداند از کدام سرویس دهنده استفاده می‌کند تا با
کمک سرویس
دهنده پی‌گیری کند چه زمانی نامبرده به نت وصل می‌شود
خوب
پس دستگاه تفتیش اول
باید
بداند چه کسی را می‌خواهد زیر نظر داشته باشند تا بتوانند با کنترل تلفن‌اش
تشخیص بدهند که به فلان یا بهمان سایت ممنوعه رفته، خوب برای این کار باید
هزاران
نفر
را اجیر کنند و اول پیدا کنند چه کسی مخالف حکومت است بعد باید تلفنش را
کنترل
کنند
ببینند به کدام سایت ممنوعه مراجعه می‌کند خوب که چه بشود 80 درصد ملت
ایران
مخالف رژیم هستند باقی هم یا مزدوران رژیم هستند یا از کون کیج‌اند و از
طرفی مگر
همین
مخالفان روزانه در تاکسی در صف نانوایی، در خیابان، سر کار و در هر جایی از
جامعه از حکومت انتقاد نمی‌کنند؟ خوب پس دولت چرا آنها را ردیابی و دستگیر
نمی‌کند!؟ دلیل بسیار ساده است دولت زندان کافی برای 80 درصد ملت ایران را
ندارد
خوب
حالا چه فرقی بین اینترنت و تاکسی وجود دارد که مصلا بیایند و شما را بخاطر
اینکه همان انتقادهای روزانه را که در تاکسی می‌کنید در وبلاگ خود بنویسید.
یکی
از
دلایلی که از روزهای اول وبلاگ نویسی و فعالیت وبلاگ های سیاسی مدام من و
دیگر
دوستان راه های ایمن وبلاگ نویسی را توضیح داده‌ایم. یک بار دیگر هم باز
همان
راهنمایی‌ها را تکرار می‌کنم برای کارهای سیاسی اولین و مهم ترین نکته این
است که
نباید با نام واقعی نوشت، نباید از مدرسه، محل کار، محل سکونت و اینجور
آدرس‌ها در
نوشته‌ها استفاده کرد. و نکته بسیار اساسی این است که همیشه از کارت های
اینترنت
برای
اتصال به اینترنت استفاده کنید چون کارت‌های اینترنت قابل ردیابی نیستند
حتی
اگر
ابونمان اینترنت دارید برای کارهای سیاسی از کارت اینترنت استفاده کنید در
چنین
صورتی پیدا کردن شما درست مثل پیدا کردن سوزن در کاه دانی خواهد بود.
مخصوصا از محل
کارتان برای نوشتن مطالب سیاسی استفاده نکنید چون معمولا ادارات آی پی ثابت
دارند و
به
راحتی می‌توان رد آی پی را پیدا کرد.
اگر
خیلی سیاسی و فعال هستید و نوشتن
می‌تواند جان شما یا خانواده شما را به خطر بیندازد حتما از سیستم‌های
ایمنی
استفاده کنید که با پرداخت مقداری پول می‌توانید این سرویس‌ها را از روی نت
بخرید
مثلا
با استفاده از سرویس دهندگانی که سرویس تونلینگ
(Tunneling)
می‌دهند یک
سرویس
بخرید و با خیال راحت روی نت بی هویت مطلب بنویسید این نوع سیستم‌های ایمن
اصلا
قابل
ردیابی نیستند
نقل از :پیک ایران
بازگشت به صفحه نخست |
